اشعار رهاشده کاربران مجموعه اشعار پالیزِ سیاه | شیما اسماعیلی

[Es_shima]

درود.

پالیز یه لغت پارسی به معنای باغه.
این جا باغ سیاهِ افکارِ منه.
شما رو به این باغ دعوت نمی‌کنم چون سیاهه.
اما خواندن اشعار کوتاه خالی از لطف نیست.
و سخنی نیست؛ همین.

 

[Es_shima]

جغد تاریک دلم ترسی ندارد از شبُ
بهر چندی پوچ، او را تا به زندان برده اند.

های های گریه اش را می‌شناسم در شبُ
این همه درد، چه طور او را پنهان برده اند؟

 

[Es_shima]

من عاشقت بودم و تو... مرا مگر دقایقی

دل تو کویر خشک شد و... منم شکسته قایقی

 

[Es_shima]

دوستم داری... وَ افسوس، تو عاشق نیستی!
دوستت دارم... وً افسوس، تو لایق نیستی!

حرمت قلب من از شیشه و تو سنگ منی
دوست داری که مرا بشکنی؛ عایق نیستی.




پ.ن: ۱۷ سالم بوده چه شعرا که نگفتم:D

 

[Es_shima]

مرا زخمی‌ در این کابوس، از این لِه‌تر نخواهم شد!

مرا از خویش پنهان کن؛ ببین، بهتر نخواهم شد‌.

 

[Es_shima]

داستان از گذشته‌هاست؛ وَ در زمانی که...
گر چه خودت رفته ای؛ در دلم می‌مانی که‌‌‌...

گویند بس کن! بیش از این؟ دیوانه خو کافیست
با این که زجرم داده ای، عزیزِ جانی که

 

[Es_shima]

در راه عشق یا گناه؟ من زخم‌ها خوردم
من از خودم مُردم... وَ باز هم مُردم

دوران آسانی نبود قبول کن آخر
من باختم خویش را، اما تو را بردم

 

[Es_shima]

تقدیر من اما، همیشه باختن بود
ذهن مریضم، درگیر ساختن بود

پیروزی ممکن نیست... و من ندانستم
کابوس‌های من در حال تاختن بود

 

[Es_shima]

ای تو که بیش از خودم، به دلم نزدیکی
محو پوچی‌ها شدی؛ غرقی در تاریکی

 

[Es_shima]

تو به دور از من و دنیای منی
که چرا تو، فکر فردای منی؟

من پر از غصه، جدا می میرد
من به دنبالِ خدا، می‌ میرد