سخن بزرگان آرتور شوپنهاور

[سوگند.مهراد]

وقایع خوش زندگی مثل درختان سبز و خرمی است که وقتی که از دور نظاره شان می‌کنیم خیلی زیبا به نظر می‌رسند ولی به مجرد آن که نزدیک شان شده و در داخلشان می روییم زیبائیشان هم از بین می رود شما در این موقع نمی‌توانید بفهمید زیبائیشان به کجا رفته. آنچه می‌بینید چند درخت خواهد بود و بس.

 

[سوگند.مهراد]

همه ی آرزو ها از نیاز سرچشمه می‌گیرد. یعنی کمبود ها و رنجها.
***
اولین درسی که والدین باید به فرزندان خود بیاموزند. صداقت است.

 

[سوگند.مهراد]

افراد پست و فرومایه از خطاهای اشخاص بزرگ لذت فراوان می‌برند.
***
جمال اگر چه مایه شرافت است ولی مقرون به هزاران شر و آفت است.

 

[سوگند.مهراد]

ما ندرتا درباره ی آنچه که داریم فکر می‌کنیم. درحالی که پیوسته در اندیشه چیز هایی هستیم که نداریم.
***
اگر با خونسردی گناهان کوچک را مرتکب شدیم. روزی میرسد که بدترین گناهان را هم بدونه خجالت و پشیمانی مرتکب می‌شویم.

 

[سوگند.مهراد]

هنرها تنها تقلید محض واقعیت خارجی نیستند و اگر برخی آثار هنری چنین بودند در حقیقت در برابر رسالت عالی خود کاذب می‌نمودند.
***
مفاهیم سازه های مغزی اند حال آنکه ایده ها مقدم بر فکر بشری هستند حقیقت درک مغزی ما از ایده ها مفهوم را می‌سازند لزا مفاهیم را راهی به قلم رو ذاتها نیست.

 

[سوگند.مهراد]

وظیفه هنر تجلی ایده هاست.
***
به من بگو قبل از آمدن به این دنیا کجا بودی؟ تا بگویم بعد از مرگ کجا میروی.

 

[سوگند.مهراد]

ایده ها الگو های ازلی ای هستند که در قلمرو ذاتها یا هستی های حقیقی خود دارند که آدمیان تنها هنگامی که خود را از توجه به جزئیات. در اینجا اکنون(مکان و زمان) فارغ سازند وارد آن قلمرو می شوند.

 

[سوگند.مهراد]

نگهداری دم ماهی و دل زن از مشکلات است.
***
زبان ارزشمند ترین میراث یک ملت است.

 

[سوگند.مهراد]

جمع مال. تحصیل کامیابی. کسب دانش و شهرت. هیچ کدام با تندرستی برابری نمی‌کند. برای حفظ تندرستی باید از هر چیز که برای تندرستی مضر است پرهیز کرد. مخصوصا از شهوت روانی.

 

[سوگند.مهراد]

اراده از آن مرد کور نیرومندی است که بر دوش خود مرد شل بینایی را می برد تا او را رهبری کند.
***
عشق و عاشقی هرچند لطیف و پر احساس ابراز گردد. باز هم ریشه در شهوت دارد.