آیا آموختن زبان فارسی برای یک خارجی آسان است؟ خواندن و نوشتن آن چه‌طور؟

[Mahtab Rezayat]

سلام دوستان عزیز. امیدوارم که حالتون خوب باشه:
راستش امروز داشتم تمرینات ادبیات رو می‌نوشتم و این سؤال به ذهنم رسید. به‌نظرم جالب اومد. گفتم با شما هم در اشتراک بذارم.

منبع: سایت ج

***

در طیف زبان‌های جهان (به خصوص در میان زبان‌های پرگویشور) از لحاظ دشواری آوایی و نحوی، فارسی جزو زبان‌های بسیار بسیار ساده است. یکی از زبان‌شناسان محبوب آمریکایی که تالیفاتی درباره زبان‌شناسی برای عموم دارد (John McWhorter)، از فارسی همواره به عنوان نماد سادگی در زبان‌های جهان یاد می‌کند و به زبان‌های ساده می‌گوید «زبان‌های فارسی‌مانند». اما بر چه مبنایی می‌گوییم فارسی ساده است؟

ویژگی‌های آوایی:
۱- مصوت‌ها: فارسی فقط شش مصوت دارد (اَ اِ اُ آ او ای). جهت مقایسه، مثلا انگلیسی...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Mahtab Rezayat]

۲- تکیه: در فارسی تکیه (stress) همیشه روی آخرین هجای اسم یا صفت است. به همین سادگی. در بسیاری از زبان‌های دنیا (مثل انگلیسی) زبان‌آموز مجبور است محل تکیه روی کلمات را حفظ کند. در برخی دیگر از زبان‌ها (مثل عربی) محل تکیه با قواعدی قابل پیش‌بینی است اما این قواعد مفصل و پیچیده‌اند. در برخی دیگر از زبان‌ها (مثل ژاپنی و به شکل مفصل‌تری در چینی) زبان‌آموز باید زیروبمی هر هجا از هر کلمه را به طور جداگانه به خاطر بسپرد، یعنی یک کلمه ممکن است مثلا دو هجای زیر و یک هجای معمولی داشته باشد (به زبانی که زیروبمی در آن چند سطح دارد و زیروبمی هر هجا در هر کلمه باید جدا حفظ شود، نواختی یا tonal می‌گویند). برخی از زبان‌های پرگویشور دیگری که از لحاظ تکیه ساده‌اند عبارتند از فرانسه، اسپانیایی و زبان‌های...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Mahtab Rezayat]

۳- ویژگی‌های آوایی دیگر: ویژگی‌های آوایی پیچیده دیگری هم هستند که زبان‌های مختلف دنیا را دشوار می‌کنند اما در فارسی وجود ندارند. یک نمونه بارز صداهای pharyngeal در عربی هستند، یعنی صداهایی که دو مخرج همزمان دارند و با همکاری حلق تولید می‌شوند (مثل ص ض ط ظ...). نمونه دیگر «هماهنگی واکه‌ای» در زبان‌های ترکیک (مثل ترکی آذربایجانی، ترکی استانبولی، قزاقی، قرقیزی، ازبکی، ترکمنی،...) است. در این زبان‌ها مصوت مورد استفاده در هر پسوند تابع مصوت‌های درون خود کلمه است (مثلا اسم‌ها در ترکی آذربایجانی بنا به این که چه مصوت‌هایی دارند با پسوند «لَر» یا «لار» جمع بسته می‌شوند) و در نتیجه کار زبان‌آموز برای انتخاب پسوند دشوار می‌شود.

البته قطعا فارسی تنها یکی از زبان‌های بسیاری است که ساختار آوایی...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Mahtab Rezayat]

ویژگی‌های نحوی:
عامل اصلی ساده بودن فارسی ویژگی‌های نحوی آن است:

۱- نبود جنسیت. فارسی را از این جهت که در آن جنسیت نقشی ندارد می‌توانیم یک زبان بسیار ساده (و روشنفکر!) بدانیم. اکثر زبان‌های مهم دنیا جنس دستوری دارند. فهرست این زبان‌ها آن‌قدر طولانی است که گفتن ندارد. حتی انگلیسی که خود یکی از ساده‌ترین ساختارهای نحوی را در میان زبان‌های پرگویشور جهان دارد همچنان در سطح ضمیر بین مذکر و مونث تفاوت قائل است (چینی و ژاپنی هم همین طورند). در زبان‌های پیچیده‌تر (عربی و عبری و فرانسه و هندی و غیره) اسم و صفت و گاهی فعل هم جنسیت دارند. بدیهی است که لزوم به خاطر سپردن جنسیت کلمات زبان‌آموزی را به شدت مشکل می‌کند. برخی زبان‌های مشهور دیگری که مثل فارسی کاملا بی‌جنسیتند...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Mahtab Rezayat]

نتیجه‌گیری
فارسی علی‌رغم سادگی‌هایی که گفتم، دو دشواری نسبتا جدی دارد:

۱- فارسی کتابی و فارسی گفتاری تفاوت جدی دارند. هرکس که بخواهد فارسی یاد بگیرد باید هم زبان «می‌خوام پسرمو ببرمش خونه» را یاد بگیرد و هم زبان «می‌خواهم پسرم را به خانه ببرم». این دو زبان تفاوت‌های نحوی و آوایی (و حتی گاهی واژگانی) دارند. در نتیجه قضیه برای زبان‌آموز کمی گیج‌کننده و آزارنده می‌شود. البته باید تاکید کنم که این مسئله آن‌قدرها هم جدی نیست. فارسی‌آموزانی که من دیده‌ام هیچ کدام آن قدرها از این موضوع گله نداشته‌اند که از مورد دوم:

۲- خط فارسی دشوار است. این موضوع نیاز به توضیح ندارد. از یک طرف حفظ املای کلمات سخت است (همان ماجرای معروف که چهار حرف با صدای «ز» داریم و غیره)، از یک...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.