اشعار رهاشده کاربران مجموعه اشعار"دخترک تنها" | نیلوفرعظیمی کاربر انجمن یک رمان

[نیلوفر عظیمی]

نام اشعار: دخترک تنها
شاعر: نیلوفرعظیمی
قالب: اکثر قالب‌ها


در میان هوهوی باد
با صدایی آرام و پرناز
دخترک می‌زد به حال خویش زار
در میان غصه‌ها می‌نالید
شادی از پشت در می‌زد زار
دخترک تنها در میان خانه با غم و غصه‌های خویش همراه بود.

 

[نیلوفر عظیمی]

•••
کاش کسی یاد تو را از سر من دور کند
دل من را ببرد با دل خود جور کند

کاش تمام نفسم فریاد شود
بزنم حنجره‌ام پر از داد شود

کاش دلم این همه بی‌تاب نبود
چشم‌هایم برای تو بی‌خواب نبود

کاش می‌دانستی سبب حال غمناک منی
مخاطب این همه اشعار سوزناک منی

کاش می‌فهمیدم آن راز که در چشم تو بود
دل من لرزید با دیدن آن ناز که در چشم تو بود

کاش فکر تو رهای این جان در به در کند
کم مانده که روح از تن من بدر کند

کاش می‌شد که دلم را از فکر تو دور کنم
این چشم‌های در انتظار تو را کور کنم

کاش در فکر و خیال عروس تو نمی‌شدم
در ذهن و دلم مبحوس تو نمی‌شدم

کاش حسرت دستان تو مرا پیر کند
در منظر مستان عالم دل مرا سیر کند

کاش بمیرم در این لحظه‌ی بی‌هم بودن
تا دیگر نچشم مزه‌ی بی‌هم بودن
•••

 

[نیلوفر عظیمی]

"بعدتو"
•••
بعد تو من از خودم هم دلگیر شدم
با هرکس هم نام تو درگیر شدم

بعد تو هرروزم قد ده سال طول کشید
این دختر خورد شد‌، شکست و سیگارکشید

بعد تو این دل را با خون به آتش کشیدم
به خودم ضربه زدم، موی خود را می‌کشیدم

بعد تو از این ثانیه‌ها هم سیرم
بعد تو من بی‌صدا از این شهر میرم

بعد تو من در بغض خود مردم
در لحظه‌ی آخر تورا به خدا بسپردم

بعد تو هرکه مرا دید شکست
آیینه هم از دیدن تصویر من افتاد و شکست

بعد تو بی‌تو و باتو قدم‌زنان می‌رفتم
حال که به خود آمدم راه را کج رفتم

بعد تو هرروزم در پی چشم‌های تو بود
این دل آواره هنوز هم عاشق تو بود

بعد تو من هرروزم قد یک سال پیر شدم
از این زندگی دور از تو روزبه روز سیر شدم

بعد تو بی‌کسی آمد و آوارم شد
خون و خودزنی در طی روز کارم شد

بعد تو من...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[نیلوفر عظیمی]

(مهدی(عج))

جان، به لب رسیده مهدی موعود بیا!
ناس، سختی کشیده مهدی موعود بیا!
دل، تنگی کشیده مهدی موعود بیا!
این همه درد کشیده مهدی موعود بیا!
باز جمعه رسیده، مهدی موعود بیا!
ماه روزه رسیده مهدی موعود بیا!
دنیا به آتش کشیده مهدی موعود بیا!
آب به سر رسیده، مهدی موعود بیا!
خاک، سبزی ندیده، مهدی موعود بیا!

 

[نیلوفر عظیمی]

(باز)

باز باران با ترانه
با گریه و درد فراوان
می‌خورد بر بام خانه
یادم آرد روز دیرین
روز تلخ بی تو بودن
عاشقی دل خسته بودم
در خیابان‌های اینجا
می‌دویدم در پی تو
باز گریه
بی‌بهانه
می‌زند بر روی صورت
می‌خورم من بغض خود را
می‌روی تو از دل من!