خب...
آرامش از نظر هر کسی یه معنی متفاوت میده، بستگی به شخصیت افراد، خواستهها، علایق و عقایدشون داره؛
از نظر من لمسِ معنای واقعی آرامش غیر ممکنه، به هر حال اگرهم داشته باشیش دیر یا زود از بین میره
اما اگه یه روز تونستم بگم دارم در آرامش زندگی میکنم یا مرده باشم، یا به اون چیزی که میخوام رسیده باشم
مهم نیست اونموقع چندساله باشم!
فقط میخوام توی خونهی خودم، به همراه گربهم که روی پاهام خوابیده کتاب بخونم و کاپوچینوم رو بخورم و از منظرهی بارونی و سرد بیرون لذت ببرم
داخل یه سکوت ملکوتی که فقط ندای کلیدهای پیانو، موزیکهای مورد علاقهم، حرف زدن با گربهم، و صدای فیلم مورد علاقهم میشکونتش نفس بکشم و بخوابم...