مسابقه حماسه کاتیا

[پرینز نوچی]

عزیزان
و
قهرمانان عزیز

فعلا دیگر پست نذارید
تا جناب مرلین و من مرحله بعدی مسابقه را اعلام کنیم.
با تشکر​

 

[AMARGURA]

تلما هلمز
گریفیندور
بعد از مسخره‌بازی های منو دلفی و الکس و الیور نشستیم تا مرحله‌ی بعدی مشخص بشه.
دلم درد می‌کرد
کیوون خبیث: منم اگه بودم، دلم درد می‌گرفت. میدونی چقدر کیک خوردی؟!
با تکون دادن چوب دستیم، صداش رو برای دقایقی خفه کردم.
جیمز عاشق پیشه، به زور از نگاه کردن به چشم‌های لی‌لی دست برداشت و روی سن رفت.
جیمز: به لحظات پایانی، مرحله‌ی اول نزدیک می‌شویم. از مرلین بزرگ دعوت می‌کنم تا مرحله‌ی بعدی رو اعلام کنه.
همه‌ی نگاه‌ها به طرف اون فسیل برگشت.
صداهای ریزی از خودش درمیاورد/:
- عینکم کو... عینکم کجاست؟!
الکس می‌خواست دلقک بازی در بیاره که با نگاه‌های غضبناک هرماینی آروم...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[AMARGURA]

تلما هلمز
گریفیندور
برنده شدن یا نشدنم رو گذاشتم واسه بعد.
زلزله‌ی هشت ریشتری(هرماینی) با زلزله‌ی نودو نه ریشتری‌مون گم شده بودن.
الیور: تلما چرا نگرانی، خب رفتن تنها باشن، نکنه کار خودته.
شیطونه میگه جام آتش رو بردارم، ذغال‌هاشو بندازم روی موهای این هویج/:
همه‌مون از سرسرا خارج شدیم و گوشه کنار قلعه رو گشتیم. جیمز و لی‌لی هم رفتن سراغ خوابگاه ها.
با صدای ضعیف مرلین ایستادیم، از روی عصبانیت گفتم:
- چته فسیل؟! عینکت که...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[A.Hamzeh]

پس قهرمانای این فصل چی شدن؟

 

[VAN]

پس قهرمانای این فصل چی شدن؟

این جشن قهرمانی نداره، هنوز سه مرحله مونده، بعد از گذشت این سه مرحله سه نفر انتخاب میشن به عنوان قهرمانان اصلی.

 

[VAN]

سلامی به پهنای ریشم
بالاخره بعد از چندی و اندی، مرحله‌ی اول مسابقه‌ی کاتیا شروع شد
• توجه داشته باشید این قسمت فقط و فقــط مختص قهرمانان هست.

• قهرمانان شامل:
نویل لانگ باتم
الیور وود
دلفی ریدل
آلیشیا اسپنت
سوروس اسنیپ
الکساندر ویلیام و سرگذشت دل‌انگیزش
و تلما هلمز نازنینم
می‌باشد.

این مرحله ترسناک نویسی بوده، و بر اساس ترسناک‌تر بودنه متون، در پایانه مرحله یک راهنماییِ خوشگل به شایسته ترین قهرمان داده خواهد شد تا در مرحله‌ی دوم بترکونه
و اما مرحله‌ی اول:
در دستشویی طبقه هفتم، داخل روشویی‌ها، یک...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[پرینز نوچی]

سلام
به همه قهرمان‌های گلم
که مطمئنم تا الان از شنیدن اسم باسیلیسک
برخودشون لرزیدن.
من به شخصه روی صندلی که توی تالار اسرار
گذاشتم
منتظرم ببینم با این مارهای خوشگل من
چه می کنید.
البته باید توجه داشته باشیدنگاه کردن در چشمشون
خشک شدن رو به دنبال داره
حواستون رو خوب جم کنید
نفله باشید
(نه ببخشید اشتباه لفظی رخ داد
موفق باشید)​

 

[VAN]

درود، از اونجا که بعضی از قهرمان‌ها در گذاشتن پارت اول اختلاف داشتن پارت نخست رو خودم می‌ذارم :

با اخم به قهرمان‌هایی که رو به روم نشسته بودن نگاه می‌کردم که الیور گفت :
- لااقل کلاه گروهبندی رو بده شاید تونستیم شمشیر گودریک رو از توش بکشیم بیرون!
جیمز که کنارم نشسته بود کلاه گروهبندی رو از روی میزش برداشت و داد دست الیور و با اخم گفت:
- وای به حالتون کلاه رو خراب کنید ها!
الیور: باشه بابا ولش کن دیگه!
جیمز کلاه رو ول کرد و برگشت نشست.
رو به جیمز کردم و گفتم:
- جیمز من یکم سرم شلوغه، تا وقتی مأموریتم رو تموم می‌کنم حواست به قهرمانا باشه.
جیمز خواست دهن باز کنه که الکساندر گفت:
- مرلین اگه...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[^MiushaW.GM]

*بسم رب شرارت*
(دلفی ریدل)
تمام حرکاتشون رو زیر نظر داشتم، دونه‌دونه رفتن داخل از پشت ستون یه چشمک به الکساندر زدم و اونم سرش رو به عنوان موافقت تکون داد.
با شنل پاتر‌ها، خودم و نامرئی کردم و مستقیم به سمت تالار به راه افتادم. چشم‌هام رو باز و بسته کردم و شروع به صحبت کردم:
ـ«ساسیشروسیشاسیروشای ماسیلیسی سیساسوا سالازار اسلیترین»
زمزمه‌ها شروع شد و از درز دیوار‌ها و سقف، خون بود که چیکه چیکه می‌کرد؛ یکی از ابروهام عصبی بالا پرید و زمزه‌های سردشون گوشم و نوازش داد:
« تاریکی تنها ارباب دنیاست، زنده باد بازمانده‌ی تاریکی، زنده باد ارباب جدید»
چشم‌هام رو که باز کردم یه باد سردی از...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Zahra.D_T]

به نام خالق دو قدرت شیطانی و پاکی


الکساندر ویلیام
پریدم داخل تونل بلند و تاریکی که به تالار اسرار میخورد، از همون داخل تونل بوی نا رو به خوبی می‌شد احساس کرد. اخمی روی پیشونیم نشست، به محض اینکه به پایین تونل رسیدم چوب دستیم رو درآوردم و گفتم:
- لوموس.
چند دقیقه بعد تک تک قهرمان‌های دیگه از تونل رد شدن، بجز دلفی! امیدوارم تونسته باشه در رو باز کنه! بقیه هم ورد لوموس رو گفتن و همه با قدم‌های آروم به سمت عمق سیاهی و مرگ راه افتادیم. صدای چکه چکه آب چیزی بود که سکوت مرگ‌آور بینمون رو می‌شکست! کمی چوب دستی رو از صورت فاصله دادم و پوزخندی به چهره ترسیده بقیه زدم، ترس از داخل چشم‌های همه بیداد می‌کرد اما معلوم بود که هیچکدوم نمی‌خوان این ترس رو بروز بدن. پوزخندم عمق...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.