اشعار رهاشده کاربران مجموعه اشعار انزوای تلخ | mehrnoosh062کاربرانجمن یک رمان

[MEH_SH]

نام مجموعه:انزوای تلخ پاییز
نام شاعر:mehrnoosh0621
مقدمه:خودم را هرگز شاعر نمیدانم.شعرا کجایند در این ره و من کجا!!!
اینها فقط مشتی واژگان تلخ برآمده از یک انزوای تلخ هستند!
متاسفانه باید بگویم که شعر هایم هم مثل خویشتن وزن و قافیه ی درست و حسابی ندارند!
قالب شعری:>>>>

بهانه ای ندارم...

بهانه اي ندارم براي سرودن شعر
براي قدم هاي زير باران
براي هياهوي قلب ساده
براي سياهي آن چشمان
بهانه اي ندارم و خسته ام از اين حال
کلاغ ها همسايه ام اند و اشک مهمان
در تاريکي اندوه اين قصه ميبرم
عمر تباه و پر زجر را به پايان
مي نشينم گوشه اي و غرق در خيال
مي انديشم به تو اي حسرت نهان
نهان بودي و بازهم ميشوي
همان فکر و خيال و عشق جاودان
شعرهايم بي ترانه اند و قافيه
مثل خودم گشته اند بي سامان

 

[SAN.SNI]

•| بسم رب العشق |•

​

ضمن عرض سلام و خوش آمد خدمت شما شاعر محترم؛
لطفاً قبل از شروع تایپ مجموعه اشعار خود، قوانین بخش را مطالعه کنید.
قوانین بخش اشعار کاربران

پس از ارسال پانزده پست در دفتر شعرتان، می‌توانید درخواست نقد بدهید و از دیدگاه دیگر کاربران درباره اشعارتان، آگاه شوید...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[MEH_SH]

در وصف شاعری که دیوانه شد!!

خسته و سردرگم و حيران
ميخزد زير پتوي شب
اشک هارا بي امان خواند
به رخ بيجان و گرم از تب
درد در سينه ي او پر است
عشق ويران شده و گريان
با چراغ ماهتاب شب
ميسرايد قطعه اي پنهان
مينشيند در حياطي سرد
زير نور ماه بي سامان
خسته و افسرده حال از خود
ميکشد اين درد بي درمان
ميخرد اين درد را برجان
چشم ميبندد به روي دل
واژه ها در گوش او لرزان
ميکند عصيانگري با دل

 

[MEH_SH]

کاوش
قالب شعری:چهار پاره


چشم هایم بازهم میکاود
آسمان تیره و تاریک را
آسمان خسته و آزرده دل
این جهان پرغم و افسرده را
چشم هایم در پی او هست او
او که قلب و جان من را برده است
او که هر دم با خیالش فارغم
او که عقل را از سرم دزدیده است
او,اما کو نشان یار من؟
پس چرا نیست نشانی از او؟
پس چرا هرچه چشم میدوزم
نمیبینم فروغی از او؟
چشم های من دگر خسته شده
خسته و آزرده و افسرده حال
من طلب دارم نگار خویش را
لیک اوست جلوه گر عشقی محال...

 

[MEH_SH]

او امشب می آید ولی عشق نمیداند...

بار دیگر امشب هم بی تو
می نشینم خسته و حیران
بار دیگر شعر هایم را
میگذارم پای این پیمان
بار دیگر امشب هم بی تو
قلب من درگیر عصیان است
هر دم این قلبم به من گوید
او در پشت این خانه ست
قلب من هردم به من گوید
امشب او باز می آید
گر نیاید باز او امشب
روز فردایی دگر آید
ولی ای وای نمیداند
اینها تصور است
رویای شبی ترسان
یک و خواب و تجسم است
شادمان نباش ای دل
امید مبند بر او
او عشق نمیداند
بگریز ز عشق او...

 

[MEH_SH]

آخرین یادگار

بوسه ای بر لب من زن
بوسه ای تلخ به معنای جدایی
به معنای تمام اشک ها و
تمنای شب امیدواری
بزن آن بوسه ی تلخ تا بدانم
نمانده در دلت عشق و سروری
بزن آن بوسه را بر جان عاشق
بزن چون که ندارم من قراری...

 

[MEH_SH]

باید سکوت محض شوم
واژه ها را در دل نگه دارم
خشم را درخودم مهار کنم
دست از عشق باطل بردارم...

 

[MEH_SH]

منزوی...

گریه هایم بی ثمر
قلب بیچاره ی عاشق در به در
گونه هایم خیس از اشک و گناه
چشم هایم نیز از خود بی خبر
ساعت روی میز تنها است
تیک تاک و تیک تاک و تیک تاک
می کشاند آن وجود خسته را
به جهان آتش و لبریز خاک
میکشاند روح را تا آسمان
آسمانی پر شده از درد و غم
آسمانی که ندارد ماهی
درد و غم ویران شده بر هستی ام