آموخته ام که شاد باشم... اما غم هم گاهی مهمون دلم کنم...
آموخته ام بیشتر تکیه گاه باشم تا تکیه کنم...
آموخته ام آنی باشم که هستم...
درد و دل بشنوم و کمتر درد و دل کنم...
در رفاقت کم نگذارم...
غرورم را حفظ کنم...
و در خفا با تمام وجود عاشقی کنم...
دعایم را راهی اش کنم...
و همیشه از خودم بزنم برای دیگران...