شاعر‌پارسی اشعار آرزو نوری

[SAN.SNI]

تو آدم برفی بودی
با صورتی بی روح
و چشمانی
که به سیاهی شب
باز می شدند

روزهای برفی
حرف از ماندن می زدی
روزهای آفتابی
حرف از رفتن​

 

[SAN.SNI]

بهار بی تو
بهار نیست
هفت سین واژگونه ای است
که سین های آن
مثل دندانهای مرده
بیرون زده است ...

بهار بی تو
سرآغاز ناچاری است
سال کبیسه ای
که از کوچه می گذرد
و نمی داند چگونه به پایان برسد​

 

[SAN.SNI]

از گندم‌زارها که می‌گذرم
دست‌ام به خوشه‌هاست
دلم با تو
از خیابان که می‌گذرم
یاد تو با من است
چشم‌ام به چراغ راهنما
راه که می‌روم با منی
کندتر از من قدم برمی‌داری
زودتر از من
به خانه می رسی ...​

 

[SAN.SNI]

همه جا قفس می فروشند!
حتی در استانبول
بین اتاقم و میدان تقسیم
میله ها ایستاده اند
نمی توانم خوشبخت باشم
و بهانه های کوچک
رویای مرا
خراب می کنند​

 

[SAN.SNI]

تهران
همیشه مسافر است
با چمدانی در دست
از این اتوبان
به آن اتوبان​