ادبیات برزیل

[AVA_SEY]

پدرو آلوارس Alwares کوبرال سرزمین برزیل را در سال ۱۵۰۰ در راهش به هند کشف کرد و منشی او پرووازد کامینها Caminha اولین کسی بود که شرحی از منطقه برزیل به رشته تحریر درآورد.

در سده شانزدهم هم مهم‌ترین نویسندگان برزیل همه به زبان پرتغالی می‌نوشتند و دربارهٔ زیبایی‌های طبیعی و آداب و عادات سرخ‌پوستان آثار دلاویزی پدید آوردند. برجسته‌ترین نویسنده این عصر مردی به نام جوزه آنجیتا Anchieta (۱۵۹۷-؟۱۵۳۴) از فرقه مذهبی یسوعیها که شاعر و درام‌نویس و تاریخ نویسی، مذهبی بود.

 

[AVA_SEY]

سده هفدهمویرایش​

در سده هفدهم با رشد و توسعه صنعت نیشکر در برزیل، ناحیه با هیاوپرنا مبوکو به سرعت ترقی یافت شهرهای بزرگ و کلیساها نقش عمده‌ای در تقویت هنر و ادبیات منتهی به سبک باروک داشتند. از طرف دیگر نهضت‌ها و تحولاتی در این سرزمین به وقوع پیوست.
بنتوتیکز با پینتو (۱۶۱۸-۱۵۴۰) اولین شاعری بود که اشعاری جالب سرود و مانوئل بوتلود اولیویرا Oliveria (۱۷۱۱-۱۶۳۶) نیز اشعار جالبی پدید آورد.
از ادیبان دیگر سده هفدهم فری ویسنت دوسالوادور (۱۶۳۶-۱۶۶۴) و گریگوریود ماتوس گیورا Guerra (۱۶۹۶-۱۶۶۳) و آنتونیو وییرا (۱۶۹۷-۱۶۰۸) و سرمائوس...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[AVA_SEY]

سده هجدهم​

سده هجدهم عصری طلائی و درخشان در برزیل بود. سائوپائولو و ریودوژانیرو و مراکز فرهنگی، ادبی و اقتصادی و هنری برزیل به‌شمار می‌رفت که در آن‌ها آثار بدیع هنری اعم از معماری و مجسمه‌سازی و نقاشی و ادبی خلق گردید. بسیاری از آکادمی‌های علمی و ادبی تأسیس شد و اعضاء این مؤسسات علمی در برزیل معروف بودند.​

در میان گروه ادیب دانشمند سبساتیائو دارو کاپیتا (۱۸۳۷-۱۶۶۰) و پدرو تاکیوئس (۱۷۷۷-۱۷۱۴) مورخ نیونومار کوئس پریرا (۱۷۲۸-۱۶۵۲) رمان‌نویس و میتاس آریس راموس دسیلوا داکا Eca (۱۷۷۰-۱۷۰۵) دارای اهمیت فراوان بوده‌اند.

در اواخر سده هجدهم تأثیر و نفوذ نویسندگان و فلاسفه فرانسوی در برزیل بسیار عمیق بود به‌طوری‌که تغییر و تحولی در ادبیات...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[AVA_SEY]

رمانتیسم​

در سال ۱۸۰۸ نایب السلطنه پرتغال از ترس ناپلئون گریخت ودرار خویش را در ریودوژانیرو قرار داد. این واقعه منتهای اهمیت را برای برزیل در برداشت برای اینکه اکنون ملیت مستعمراتی اهمیت یافته و کشور برزیل اعتبار و مرکزیتی کسب کرده بود.

در سال ۱۸۲۲ دام پدروی اول جانشین دام جوآن گشت و اعلان استقلال کرد. آنگاه چند سال بعد تا سال ۱۸۴۰ یک دوره اغتشاش سیاسی حمفرما بود، تا اینکه دام پدروی دوم امپراتور شد. در این حوال سلطنت یک دوره طولانی سعادت‌آمیز واگذرانید و صلح برقرار گشت و فرهنگ ترقی و رونق یافته، اما بین سال‌های ۱۸۰۸ و ۱۸۰۴ ادبیات به افکار و ایده‌های سیاسی آمیخته گشت، روزنامه‌نگاری راه باز می‌کن و بیانات خطابه‌ای رونق می‌گیرد و اینک نگاهی اجمالی به وضع سبک رمانتیسم...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[AVA_SEY]

شاعران​

در دوره رمانتیک شاعران به دو دسته تقسیم گردیدند: یک دسته تمایل به سیاست و مسائل اجتماعی و علاقه به حالت تغزلی و غنائی احساساتی داشتند. جوزه بونیفاسیون Bonifacio دو آندرادا ای‌سیلوا رهبر بزرگ استقلال برزیل بود که بین سال‌های (۱۸۳۸-؟۱۷۶۳) می‌زیست دومینگوس جوزه گونکلاوزدماگال هیاز Magalhaes (۱۸۸۲-۱۸۱۱) افسوس‌ها و آرزوهای شاعرانه اثر این ادیب است. از سال ۱۹۳۶ دوره دوم و نوع دوم رمانتیسم شروع می‌شود آوازها اثر آنتونیوگونکلاوزدیاس (۱۸۶۴-۱۸۲۳) است.

بزرگ‌ترین و آخرین شاعر رمانتیک برزیلی آنتونیو کاستروآلوز (۱۸۷۱-۱۸۴۷) که در حقیقت ویکتروهوگوی برزیل به‌شمار می‌رفت بود. او نویسنده و شاعری حساس و دارای آثاری پرارزش بود.

از میان شاعران بزرگ دیگر سبک رمانتیک برزیل می‌توان...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[AVA_SEY]

رمان نویسی​

در زمینه رمان‌نویسی نویسندگان رمانتیک برزیلی آثاری جالب خلق کردند از جمله برونته کوچک اثری پرشور و احساس است که به‌وسیله جواکیوم مانوئل د میسدو (۱۸۸۲-۱۸۲۰) تصنیف گردید. اما بهترین رمان این سبک زندگی به گروهبان پلیس اثر مانوئل آنتونیو دآلمیدا (۱۸۶۱-۱۸۳۱) را باید برشمرد.

بزرگ‌ترین اثر ادبی برزیلی از آن جوآکیوم ماریاماکادودآسیس (۱۹۰۸-۱۸۳۹) است که در اواخر دوره سبک رمانتیک برزیل پدید آمد. این نویسنده سبک خود را ابداع و حقیقت را در آنالیز روح بشری جستجو می‌کرد.

 

[AVA_SEY]

پانراسی‌ها و نمادگرایان​

رایموندو کورریا (۱۹۱۱-۱۸۶۰) آلبرتو داولیورا (۱۹۳۷-۱۸۵۷) و دیسنت دو کاروالو (۱۹۲۴-۱۸۶۶) اولین پارناسی‌های برزیل بودن اما اولاو براز مارتینزدوزگیومارائس بیالک (۱۹۱۸-۱۸۶۵) شاعر بزرگ این سبک بود. بیلاک در آثار خویش از نوشته‌های ویکتورهوگو سود فراوان جست.

بهترین شاعر سیاه پوست جوآن داکروز ای سوزا Souza (۱۸۹۸-۱۸۶۲) بود. که مجموعه‌های منظوم متعددی فراهم ساخت.

آلفوسوس دویومارائس Guimaraes (۱۹۲۱-۱۸۷۰) شاعری نمادگرا به‌شمار می‌رفت که در باب عشق و دین و مرگ در اشعار خویش سخن گفته بود.

اوگوستو دوس آنجوس (۱۹۱۴-۱۸۸۴) نیز مقام شایسته‌ای در ادبیات برزیل دارد اما وی بیشتر رئالیست بود تا سمبولیست.

 

[AVA_SEY]

نوگرایی​

میان سال‌های ۱۹۴۰-۱۹۱۸ برزیل دارای یک ملت متجدد گشت، اقتصادش ترقی یافت و احساسات ناسونالیستی به شدت ظهور کرد آثار هنری جالب اعم از موسیقی و نقاشی زمینه رشد و ترقی به دست آورد و نویسندگان برجسته‌ای قدیم به میدان نهادند.

درخشان‌ترین چهره ادبی، شاعر و نویسنده مدرن و بزرگ برزیلی ماربود آندراید (۱۹۴۵-۱۸۹۳) بود آثار ادبی متعدد به نظم و نثر پدید آورد که برخی از آن‌ها عبارتست از Pauliceia desvariada (۱۹۲۲)Losango Caqui (۱۹۲۶).

مانوئل باندریا (۱۸۸۶) یکی از شاعران برجسته برزیلی بود آثار متعددی خلق کرد جورج دولیما (۱۹۵۳-۱۸۹۸) شاعری انقلابی بود که برای شعر قواعد نوی عرضه نمود. شاهکارش در ادبیات سیاه پوستان تحت عنوان that Megress Fulu است.

موریلو مندس (-۱۹۰۲) نیز شاعری...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[AVA_SEY]

مهم‌ترین مکتب رمان نویسان معاصر نویسندگان منطقه شمال شرقی برزیل هستند.

جوزه لینس دوریگو (-۱۹۰۱) دربارهٔ زندگی مردم مناطق و شهرهای بزگ آثاری پدید آورد. اولین رمان او (کشتزار پسر بچه)۱۹۳۲) که قهرمان آن کودکی است که به‌طور آزاد و در چمن‌زار زندگی می‌کند. این نویسنده آثار متعدد دیگری نیز پدید آورد.

جورج آمادو (-۱۹۱۲) نیز از نویسندگانی بود که دربارهٔ زندگی کارگران و دهقانان سخن گفته‌است. رنج (۱۹۳۴) دریای مرده (۱۹۳۶) برخی از آثارش است.

گراسی لیانوراموس (۱۹۵۳-۱۸۹۲) را داستایوسکی برزیل پنداشته‌اند و برخی از آثار این نویسنده روانشناس به انگلیسی ترجمه شده‌است. راشل د کیوایروز Queiroz (-۱۹۱۰) یکی دیگر از نویسندگان رئالیست برزیلی است. جاده سنگی یکی از آثار این نویسنده است.

ترسیم واقعی رمان و...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.