متفرقه ֍ Cinema Note ֍

[*AFSOON*]

به نام خدا

​

این تاپیک مخصوص نگارش note یا review های چند خطی برای فیلم ها و سریال هاییه که می بینیم. ​

تذکر: اگر قصد پست گذاری دارید، لطفاً این نکات رو رعایت کنید:
یادداشت های خیلی طولانی ننویسید، حتماً مثل اولین پست تاپیک اول اسم و سال ساخت رو درج کنید و ترجیحاً هم ادبی بنویسین که راحت قابل خوندن باشه :)

و در انتها، حدیث مقدس ما:
«بی شک فیلمبازها به بهشت می روند»!

 

[*AFSOON*]

«دنیای وحشی های دوست داشتنی»

- Hunt for the Wilderpeople 2016 -​

تایکا وایتیتی را به عنوان یک کارگردان دوست دارم. بله؛ یک سری فیلم ابرقهرمانی چرت و پرت هم داخل کارنامه‌اش دارد، ولی روح سرزنده‌ی وایتیتی همان اتمسفر جالبی است که در فیلم‌های مستقلش نمود پیدا کرده است و این فیلم هم یکی از همان هاست.
داستان جالب و خوشمزه است، شخصیت‌ها تحسین برانگیز و کمدی فیلم به نظرم کمدی محترمی است. موسیقی، موسیقی بومی نیوزیلند است و هر چه از گوش نوازی‌اش بگویم، باز هم کم گفته‌ام.
بهترین نکته‌ی این فیلم، دور شدنش از زرق و برق‌های مرسوم هالیوودی است که می‌توانسته گرفتارش شود (همان‌طور که خیلی از فیلم‌های هم‌رده درگیر آن می‌شوند). قصه با انتقال لوکیشن به نیوزیلند و استفاده از بازیگران...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[*AFSOON*]

«حقایق به شدت تلخ!»

- Son of Saul 2015 -
​

تنها یک کلمه می‌تواند فیلم را به خوبی توصیف کند:«الهام بخش».
دوربین بدون هیچ وقفه‌ای و روی دست، قهرمان داستان را دنبال می‌کند؛ درست شبیه یک روح، روح پسری که مرگش کل قصه را تحت تاثیر قرار داده است.
مسیر فیلم برای شخصیت اصلی، مسیری ادیسه‌وار است که فلسفه و عرفان را در خود جای داده؛ مفهوم نور در تاریکی و ایمان در بی‌ایمانی. «فیلم در مورد مذهب نیست، ولی پرداخت درخشانی به آن دارد».

«افسون رضائیان»

 

[*AFSOON*]

«یک داستان خاک بر سری!»
- I am not an easy man 2015 -​

«نظریه‌های شاخص فمنیسم را داخل مخلوط‌کن بریزید و در انتها هم روی آن‌ها تف کنید!»
این دقیقاً کاری است که فیلم با داستان و شخصیت‌هایش می‌کند. نتیجه اثری است که قرار بوده در راستای حقوق زنان باشد، ولی اصلاً و ابداً به هدفش دست پیدا نکرده.
داستان احتمالاً بدون این‌که خودش بداند، این طور نتیجه می‌گیرد که حتی اگر جنبش فمنیسم به جایی هم برسد، آن‌جا، نه عدالت، بلکه برتری نابرابرانه‌ی زنان است!
«فیلم در ظاهر حامی جنبش، ولی در حقیقت و باطنِ عمل چیزی به غیر از یک یادداشت اهانت‌آمیز بر تلاش زنان برای عدالت اجتماعی نیست.»

«افسون رضائیان»

 

[*AFSOON*]

«سایه های سبز فلسفه»
- Stalker 1979 -​

مهم‌ترین فلسفه استاکر مبدا و مقصدشناسی است؛ این‌که هر آدمی بداند از کجا آغاز کرده و داستانش به کجا ختم خواهد شد. چرا که تا مقصدی نباشد، سفر معنایی پیدا نخواهد کرد.
مهم‌ترین عاملی که استاکر را از دیگر آثار معنی‌گرا متمایز می‌کند، بخشش حیات به روایت آن است؛ نمادها و نشانه‌ها روایت فیلم را به دنیای واقعی متصل می‌کنند و این طور به این داستان پسارستاخیزی حیاتی دوباره می‌بخشند.
«تارکوفسکی با استاکر فلسفه تدریس می‌کند و عرفان را به چالش می‌کشد».

«افسون رضائیان»