سلااااااام نارنجی جان ^•^
دوستی با ادمی که سکه ی زندگیش کلا یه ور داره و عین کف دست صاف میمونه،
مثل روندن رو یه جاده صافه که تا تهش ادم کیف میکنه و دلش میخواد بره و بره.
دختر ارومی که همیشه به همه امید داده و سعی کرده تا جایی که بتونه حال ادما رو خوب کنه.
روزهایی که سخت بود،
ولی تونست با وجود این همه آروم بودنش،
قرص و محکم ازشون بگذره،
لحظه های سختی که شاید هر آدمی نتونه بسازه،
ولی خب خانوم مهندس عه دبگه این دختره!
اصن کارش ساختنه،
ساختن تو ذاتشه!
روزهای دیگه ایم هستن،
روزهایی تو راهن که منتظرن خانوم مهندسمون قرص و محکم بسازتشون.
خانوم مهندس،
اگه یذره شل کنی،
ملاتت خشک نمیشه،
اگه سفت بگیری،
ترک میخوره.
مشکلات رو نه سفت بگیر نه شل.
اگه تونستی...