مطالب فلسفی نت های فلسفه| انجمن یک رمان

[Moon.H]

درود بر کسانی که دعا دارند و ادعا ندارند
نیایش دارند و نمایش ندارند
حیا دارند و ریا ندارند
رسم دارند و اسم ندارند…

 

[Moon.H]

عجیب است که آدم ها اگر لازم باشد همه ی چیزهایی را که دوست دارند و از آنها لذت می برند ترک می کنند تا چیزی را ترک نکنند که اغلب از دستش شاکی اند: زندگی!!!
.
.
ديروز كوچه تنگ بود
امروز دلِ ما …
.

 

[Moon.H]

.
رابطه ای که توش اعتماد نیست مثل ماشینیه که توش بنزین نیست
تا هروقت بخوای میتونی توش بمونی ولی به جایی نمیرسی…
.

 

[Moon.H]

دوست دارم بنشينم و ساعت ها به فنجان چاي داغ خيره بشوم و ببينم كه چطور بخارها را از خود دور ميكند اما از پس هر بخار بخاری ديگر
زماني از شرّ بخارها خلاص ميشود كه ديگر چاي در ليوان نيست، درست مثل زندگي ما آدمها که سعي ميكنيم بخار درد و مشكلات را از خودمان دور كنيم و از شرش خلاص شويم اما زماني راحت ميشويم كه ديگر مُرده ایم.

 

[Moon.H]

این چه حکایتیـــه کــه آدم یه وقتایی جایی که باید محکم وایسته، شــُــل میشه
جایی که باید بگذره، گیر میده
جایی که باید حرف دلش رو بزنه، سکوت میکنه
جایی که نباید حرفی بزنه، هرچی تو دلش داره میریزه بیرون
خلاصه نمی دونم چرا آدم توو بعضی از لحظه های زندگیش یا غایبه یا داره به جای یکی دیگه حاضری میزنه…

 

[Moon.H]

هیچ کارِمان شبیه زندگی و هیچ چیزِمان شبیه زنده ها نیست
نفس نمیکشیم
رویا نداریم
شوق نداریم
قلب نداریم
و از دفنِ ما سالهاست که میگذرد
فقط کاش کسی میدانست چرا نمیمیریم؟!

 

[Moon.H]

معلمم گفت: زندگي را تعريف كن
گفتم زندگي تعريف كردني نيست
ناراحت شد و نمره ام را صفر داد
سالها بعد كه او را ديدم، پير شده بود و عصا به دست راه مي رفت
جلو رفتم و گفتم: زندگي را تعريف كن، آرام خنديد و گفت:
نمره ات بيست
زندگي را بايد زيست!

 

[Moon.H]

ای انسان
قدر خودت را بدان
به حدی گرانی که فقط خدا توان خریدنت را دارد
پس خودت را به قیمت حسرتی تلخ به تاراج مده…

 

[Moon.H]

زنــــدگــی کـــردن با مـــردم ایــن دنیــــا همچـون دویـدن در گلـه اسب است
تــا میـتــازی بــا تــــو میـتــازنــد
زمیــن کـه خــوردی آنــهایی کـه جـلوتــر بـودنــد هـرگـز بــرای تــو بـه عقـب بــاز نـمی گـــردنـــد و آنــهایــی کــه عقـب بــودنـــد، به داغ روزهــایـی کـه میتاخـتی تــو را لـگــد مــال خــواهنــد کــرد…
.

 

[Moon.H]

آسمان چه دل بخشنده ای دارد که غمش را با لطافت باران بر سر موجودات میبارد و نشاط میبخشد و زندگی
آری؛ همیشه باید دستی برای بخشیدن داشت حتی در اوج اندوه!