من قبل از به دنیا اومدنم پدربزرگهام رو از دست دادم و تنها چیزی که ازشون مونده یه سنگ قبره خاک گرفته و قاب عکسهای قدیمیه.
شاید یه جاهایی، یه وقتایی دلم بودنشون رو خواسته... ولی آدمها برای چیزی که از اوّل نداشتن و داشتنش براشون یه رویای دست نیافتنیه کمتر از چیزی که طعم داشتنش رو چشیدن و تا پلک بهم زدند جای خالیش چشمشون رو کور کرده دلتنگ میشند.
پس نمیتونم دم از درک کردن بزنم امّا من رو هم تو غمت شریک بدون، امیدوارم روحشون شاد باشه.
تسلیت میگم عزیزدل