شاعرغیرپارسی اشعار کارو

[_harly_]

ای آسمان باور نکن .

کاین پیکر محزون منم..
من نیستم!.. من نیستم!
رفت عمر من، از دست من


این عمر پست و م**س.ت من
یک عمر با بخت بدشش بگریستم، بگریستم!
لیک عمر پای اندر گلم
باری نپرسید از دلم
من کیستم؟ من چیستم؟

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[_harly_]

افسوس که گشت زیر و رو خانهٔ من

مرگ آمد و پر گشود در لانهٔ من

من مردم و زنده هست افسانهٔ عشق

تا زنده نگاه دارد افسانهٔ من

 

[_harly_]

یک شبی در راه دوری،
گرگ پیری بر زمین افتاد و مرد...
لاشه‌ی گندیده ی آن گرگ را کفتار خورد
در دل غار کثیفی پیر کفتار، زمین مرگ را بوسید و خفت...
قاصدی این ماجرا را با کرکسان زشت گفت
جسم گند آلود کفتار را کرکسان، غارتگران خوردند...
لرزه بر دامان کوه افتاد
سنگ‌ها بر روی هم هموار گشت
کرکسان هم جملگی مردند...

 

[_harly_]

من شاعر عصيان انسانهاي عاصي

افسون شكن ناقوس دنياي فسانه

دردي كش مي خانه آزرده بختان

مطرود درگاه خدايان زمانه ...

تا ظلمت افكن صبح فردا زاي فردا :

در خدمت اين شكوه هاي بيكرانه...

چون آسماني ، طايري ، ابر آشيانه ...

با هر كلام و هر طنين و هر ترانه .

دل ميزنم – در تنگ شب – صحرا به صحرا ....

تا جويم از فرداي انساني نشانه ....

فرياد ....! فرياد....!

 

[_harly_]

به جای ساعت
نوار سیاهی به مچ دستم بستم ...
زمان برای من متوقف شده ومن
پیمان خود را با هر چه زمان است
و هر چه مربوط به آن شکستم!

 

[_harly_]

صد بار شدم عاشق و مردم صد بار

تابوت خودم به گور بردم صد بار

من غره از اینکه صد نفر گول زدم

دل غافل از آنکه‌گول خوردم صد بار

 

[_harly_]

تا روح بشر به چنگ زر، زندانی ست
شاگردی مرگ پیشه‌ای انسانی است
جان از ته دل،‌ طالب مرگ است… دریغ
در هیچ کجا ‌برای مردن جا نیست؟

 

[_harly_]

به هــر دري که زدم، سـري شــکســـته شـد

به هـــر جـا کــه ســر زدم، دري بســته شــد

نه دگر در زنم به سـري، نه دگر سـر زنم به دري

کــه روح دربدرم از ســر و در زدن خـســته شـــد