از هردوتاش بدم میاد
مجازی فقط یه مشت حرفه کسی قرار نیست واقعاً باشه عین یه ستاره تهه آسمون شب آدماش چشمک می.زنن و یهو میرن و تو دیگه دستت بهشون نمیرسه یا پره از آدمای عقدهای ک نرسیدن به اون چیزی ک میخوان و وانمود میکنن به چیزی که هستن
مجازی پر از دروغ رنگی و جذابه
واقعی پر از سیلیه
تو واقعی کاملاً واضح پشتتو خالی میکنن و هرلحظه سیاهتر از لحظه پیش میشه و پره از حقیقتو دروغای وحشتناک
من فقط دنیای درون خودمو دوست دارم و به دنیاهای دیگه ترجیح میدم :)