مباحث متفرقه ویژگی خاص رمان‌ها♥️

[☆SHagHAyeGh]

سلام دوستان، اهالی انجمن، رهگذران...

بیاید برای یه همفکری جذاب،

☆ اگه بهتون بگن چه ویژگی‌‌ها، ابعاد و یا موضوعاتی در رمان‌ها شما رو بیشتر جذب می‌کنه؛
چی پاسخ می‌دین؟

 

[nfas000]

موضوع جدید باشه و تا حالا به چشم نخورده باشه
از کلیشه دور باشه

 

[MONTE CRISTO]

سلام دوستان، اهالی انجمن، رهگذران...

بیاید برای یه همفکری جذاب،

☆ اگه بهتون بگن چه ویژگی‌‌ها، ابعاد و یا موضوعاتی در رمان‌ها شما رو بیشتر جذب می‌کنه؛
چی پاسخ می‌دین؟

مسلما سطح قلم و حوادثی که توی یه رمان اتفاق میفته و یه زندگی رو به روش خودش رقم میزنه

 

[Narges_D]

۱ موضوع تکراری نباشه
۲ واقعیت باشه
۳ سطح قلم بالا باشه و هعی نپره از این شخصیت به اون شخصیت
۴ کلکلی نباشه
۵ رمان یک چیزی رو یاد بده

 

[ghatre]

قلم خوب باشه
تمام حس ها، عصبانیت، غم، شادی و... توش باشه.
نه انقدر طولانی باشه که آدم حوصلش نکشه بخونتش نه انقدر کوتاه که بازم آدم حوصلش نکشه بخونه(:
یکم گنگ باشه البته این نظر شخصیه خودمه چون دوست دارم یهو شوکه شم و بگم وای این اینجوری بوده قضیش...اگه غمیگنه واقعا اشک آدمو در بیاره و اگه شاده واقعا آدم رو بخندونه.

 

[خانوم سین❀]

اول: از هر چیزی قلم واسه من مهمه، من خودم شخصا بیشتر به رمانی جذب میشم که از قلم مطلوبی برخوردار باشه. نه اونقدر ثقیل و سخت باشه که فهمش واسم دشوار و غیرممکن باشه. نه اونقدر آبکی و ساده که دلمو بزنه و بعد چند خط خوندن بذارمش کنار. درکل باید متعادل باشه. از قلم ادبی هم خیلی خوشم میاد؛ البته ادبیش باید طوری باشه که در عین زیبایی و توصیفات کامل و بجا، به راحتی قابل فهم باشه برام.
دوم: شخصیت‌پردازی قوی داشته باشه. من شخصا با خوندن یه رمان خودمو تو فضای داستان تصور میکنم و خودمو جای یکی از شخصیتا( اونی که بیشتر از همه منو مجذوب خودش کرده، چه اصلی چه فرعی) تصور میکنم و قطعا فقط یه شخصیت‌پردازی قوی میتونه این حس واقعی بودن رو به من...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[رایحه نظری]

1_من خودم به شخصه از کهن الگو ها و کلیشه در کلیت داستان(اما در جزئیات متفاوت و جدید باشن) رو خیلی دوست دارم. مباحثی مثل عشق بین استاد و دانشجو، پسر پولدار و دختر فقیر، منشی و رئیس و... اگه به طور دقیق و نثری قوی و ماجراهای نو و متفاوت بیان بشن می‌تونه خیلی جذاب باشه!

2_اگه یه رمان نثر خیلی پیچیده و ادبی و پرتوصیف داشته باشه به شدت ازش فرار می‌کنم! چون دلم نمی‌خواد انرژی که برای لذت بردن از موضوع داستان کنار می‌ذارم رو صرف درک جملات سنگین و کش‌دار بکنم! (برو سر اصل مطلب گل من! این‌قدر از قشنگی امواج پرده ی بنفش خونه ی شمسی خانم نگو!)

3_و اما می‌رسیم به نثر روان و پر احساس. نه فقط عاشقونه و رمانتیک! همه ی حس های ممکن، حتی چشایی و بویایی!
نویسنده ای که قلق این کار دستش بیاد یک...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[mseh]

۱. قلم از نظر من باید قصه‌گویی و تند‌رویی نداشته باشه.
۲. شخصیت ها پویا باشن و قابل لمس.
۳. همیشه شخصیت آه و ناله پول نداشته باشه و پولدار هم نباشه.
۴. موضوع قابل فهم باشه. مثل موضوع‌ها عاشقانه سن بالا نباشه.
۵. رمان تکراری نباشه.
۶. شخصیت رو خیلی خوب نباشه بدی هم داشته باشه خاکستری باشه.
۷. از همون اول به عاشقانه و بوس نرسه.
۸. مادر‌ها همیشه با فهم و مسئولیت پذیر نباش.
۹. دو زبانه ننویسید.
۱۰. این‌قدر با همه بد بدِ یا خوب خوب نباشین.


هرکی پرکی ننویسید پیرنگ رو مزه‌مزه کنید و بنویسید.
☘️

 

[الـی.کـا]

منطقی بودن اتفاقات
تک بعدی نبودن شخصیت‌ها
دیالوگ‌های ماندگار
تغییر و تحول توی شخصیت‌های داستان.
نگارش باید عالی باشه و در نهایت ایده

 

[فاطمه شکیبا]

قلمش قوی و روان باشه؛
محتوای خوبی داشته باشه(بدون مستقیم‌گویی البته)؛
ایده‌ش بکر و خلاقانه باشه(البته این خیلی مهم نیست، بعضی موضوعات با این که تکراری‌اند ولی با یه پردازش خوب و روایت خلاقانه می‌تونن جذاب بشن)؛
تمیز باشه، یعنی خیلی از کلمات زشت استفاده نشه و تا حد ممکن مسائل خشونت‌آمیز یا مسائل +۱۸ رو نگه یا در لفافه بگه. طوری که لازم نباشه روی رمان محدودیت سنی گذاشت. قلم باید باحیا باشه؛
شخصیت‌پردازی و منطق داستانی هم خیلی به نظر من مهمه؛
و برای شخص من، جذابیت رمان به پیچیدگی معماهاشه. رمانی که فقط عاشقانه یا درام باشه خیلی جذبم نمی‌کنه.
برای همین ژانر جنایی رو بیشتر می‌پسندم و می‌نویسم.
به نظر من، عاشقانه مثل نمک رمانه، و معما مثل خون توی رگ‌های داستان...