در حال تایپ رمان تابوتی به نام تن | عبیر باوی کاربر انجمن یک رمان

[Abiii]

نام رمان :

تابوتی به نام تن

نام نویسنده:

عبیر باوی

ژانر رمان:

#درام #عاشقانه

_ بسم ربی _

کد رمان: 5327
ناظر: L.latifi❁
خلاصه:
​

نورا دانشجوی ارشد ادبیات و نویسنده، درست وقتی که فکر می‌کنه زندگی براش تموم شده، وارد دنیایی می‌شه که ساخته و پرداخته ذهن خودشه؛ جایی که شخصیت‌های داستانش جون گرفتن و نفس می‌کشن. اما وقتی شخصیت شرور داستانش، تصمیم می‌گیره ازش انتقام بگیره، مرز بین خیال و واقعیت خطرناک‌تر از همیشه می‌شه…

ساعت 5:25
28/ 1/ 1402​

 

[MONTE CRISTO]

«به نام داعیه‌ی سر متن‌ها»

نویسنده‌ی عزیز، ضمن خوش‌آمد گویی، سپاس از انتخاب این انجمن برای منتشر کردن رمان خود،
خواهشمندیم قبل از تایپ رمان خود قوانین زیر را به دقت مطالعه فرمایید!
قوانین جامع تایپ رمان

آموزش قرار دادن رمان را در تاپیک زیر دنبال کنید.
نحوه‌ی قرار دادن رمان در انجمن برای مطالعه کاربران

[COLOR=rgb(184, 49...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Abiii]

تنم تابوت غمگینی که جانم را نمی‌فهمد
دلِ تنگم حِصار استخوانم را نمی‌فهمد

شبیه بغض نوزادی که ساعت‌هاست میگرید
پر از حرفم کسی اما زبانم را نمی‌فهمد

انارم دانه دانه دانه دانه دانه غم دارم
کسی تا نشکنم راز نهانم را نمی‌فهمد

دلم تنگ است و می‌گریم، دلم تنگ است و می‌خندم
کسی که نیست دیوانه جهانم را نمی‌فهمد

چنان در آتش غم سوخته جانم که می‌دانم
پس ازمرگم کسی نام و نشانم را نمی‌فهمد

_حسین‌منزوی_

 

[Abiii]

لب‌هایم صامت، کنار چشمانِ به انتظار نشسته‌ام دست روی دست گذاشته بودند تا ببینند این سرنوشت، دیگر چه خواب‌هایی برایم دیده است. بی‌حرکت نشسته بودم و حس می‌کردم نفس کشیدن را هم از یاد برده‌ام.
دکتر سرش را بلند می‌کند و باز لب‌هایش به سخن گفتن باز و بسته می‌شوند. می‌شنیدم و نمی‌شنیدم چه می‌گفت. درک می‌کردم و درک نمی‌کردم. انگار که روی آب شناور مانده و بی‌هدف به آسمان ابری که تکلیفش با خودش معلوم نیست، خیره مانده باشم. فقط لب زدم:
- چقدر؟
دکتر شوکه از اینکه پا برهنه میان حرفش پریده‌ام، نگاهم کرد و گفت:
- بله؟
آب دهانم را قورت دادم و سعی کردم با لحنی بی‌تفاوت سوال کلیشه‌ای را تکرار کنم:
- چقدر دیگه زنده می‌مونم؟
دستانش را روی میز به هم قفل کرد و با صدایی که حالا آرام‌تر شده بود...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Abiii]

کیفم را روی میز وسط پذیرایی نقلی خانه پرت می‌کنم و خودم هم روی کاناپه نخودی رنگ ولو می‌شوم.
دستم را تا عسلیِ کنار کاناپه می‌کشانم و بی‌حوصله دکمه‌ی مورد نظرم را فشار می‌دهم.
سرم را به کاناپه تکیه می‌دهم و نگاهم به گوشه‌ی سقف پذیرایی می‌رود و صدای مادر توی خانه‌ی سوت و کور می‌پیچد. از اینکه به آنها زنگی نمی‌زنم و سراغی نمی‌گیرم دلگیر است.
گوشه‌ی سقف را کمی نم برداشته و رنگِ صدفی‌اش کدر شده. مادر پشتِ هم غر می‌زند و آخرش را هم با صدای اعتراض بابا که می‌گوید بچه را آزار نده صحبت را کم می‌کند و تهش را با گفتن اینکه نگرانم هستند سرِ هم می‌آورد.
تماس بعدی از سالومه‌ است. مثل همیشه صدایش لبخند دارد. نمی‌دانستید؟ خب صدالبته صداها هم میمیک صورت دارند؛ اخمو هستند، لبخند دارند،...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Abiii]

- چشم، من با پدر تماس می‌گیرم ببینم چیکار میشه کرد...
کمی این پا و آن پا می‌کند. این مکث کردنش حواسم را سرِ جا می‌آورد و جدی می‌شوم.
- امرِ دیگه‌ای نیست؟
و بی‌آنکه منتظر حرفی از جانبش باشم، تند خداحافظی کرده و در را می‌بندم.
میز وسط پذیرایی هنوز به هم ریخته است و حتم دارم اگر مادر اینجا بود، یک لحظه هم نمی‌توانست این وضعیت را تحمل کند و در جا سر از تنم جدا می‌کرد.
خم می‌شوم کیف را بردارم که چشمم به چراغ سبز چشمک‌زن گوشی می‌افتد. کیف را روی ساعد دستم نگه می‌دارم و نگاهی به صفحه گوشی می‌اندازم. کلی پیام ناخوانده و دو تماس بی‌پاسخ از استاد و یک تماس از ارس. آخرین پیام را که از استاد است باز می‌کنم. کوتاه نوشته است که کار واجبی با من دارد و در اسرع وقت حتما به دفترش مراجعه...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Abiii]

سلاااام به همگی، امیدوارم حال دلتون خوب باشه
من بعد از مدت‌ها برگشتم،
اونم با ژانر فانتزی که قراره به داستانمون اضافه بشه..امیدوارم به دلتون بشینه و پیشاپیش از همراهیتون متشکرم


آرنج دستانش را به زانوهایش تکیه می‌دهد و با دستانی در هم گره خورده می‌گوید:
- از این حرفا بگذریم..گفتم بیای اینجا ببینم دردت چیه که پایان نامه‌ت رو ول کردی به امون خدا؟
گیج می‌گویم:
- پایان نامه؟ من..
میان حرفم می‌پرد:
- من و من نکن واسه من پاک نیت، چت شده؟ اتفاقی افتاده؟
نگاهم به این سو و آن سو گریزان است و با صدای ضعیفی سعی می‌کنم بپیچانم:
- چیزی نیست استاد..
با ریز بینی نگاهم می‌کند و نفسش را کلافه پر صدا بیرون می‌دهد‌.
- من این...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.