جهان معرفي كشور كره و همه چيز درمورد ان

[Rigina]

جمعیت
جمعیت: در سال ۲۰۰۳، ۹٬۷۱۴٬۰۰۰ نفر یا قریب به یک چهارم جمعیت کرهٔ جنوبی در سئول زندگی می‌کردند. از سال ۱۹۴۵ مهاجرت از نواحی روستایی به شهری در سراسر کرهٔ جنوبی افزایش یافته‌است و سئول بزرگترین دریافت‌کنندهٔ این مهاجرت‌ها بوده‌است. جمعیت سئول پس از جنگ کره (۱۹۵۳–۱۹۵۰) رشد سریعی داشت به گونه ایکه از میزانی کمتر از یک میلیون در سال ۱۹۴۵ به چیزی بالغ بر ۲ میلیون در سال ۱۹۶۰، ۵ میلیون تا سال ۱۹۷۰، ۸ میلیون تا سال ۱۹۸۰ و ۱۰ میلیون تا سال ۱۹۸۸ رسید. در سال ۱۹۹۵ تراکم جمعیتی شهر در حدود ۱۶٬۹۰۰ نفر در هر کیلومتر مربع بود. همچون کرهٔ جنوبی به عنوان یک کل، سئول نیز دارای جمعیتی همگن بود و تنها درصد بسیار اندکی از افراد با نسب غیر کره‌ای و اغلب شامل بازدیدکنندگان خارجی و چینی‌های مقیم، بودند...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Rigina]

فرهنگ و آموزش
سئول مرکز آموزشی و فرهنگی کرهٔ جنوبی است. این شهر دارای بیش از ۵۰ کالج و دانشگاه است که این میزان چیزی بیش از یک چهارم نهادهای آموزشی عالی در کشور کرهٔ جنوبی است. تمامی دانشگاه‌های رده بالای کرهٔ جنوبی در سئول واقع اند که شامل: دانشگاه چانگ آنگ (Chung-an

g) (۱۹۱۸)، دانشگاه زنان Ewha (۱۸۸۶)، دانشگاه کره (۱۹۰۵)، دانشگاه ملی سئول (۱۹۴۶)، دانشگاه سوگانگ ((Sogang (۱۹۶۰)، دانشگاه سانگ کیون کوآن ((Sung Kyun Kwan (۱۹۳۸) و دانشگاه یانسِی (Yonsei) (۱۸۸۵)، هستند. موزهٔ ملی کره مجموعه‌هایی از هنر و محصولات مصنوعی کره را به نمایش می‌گذارد و موزهٔ ملی علوم نیز ارائه گر تکنولوژی مدرن کره‌است. کتابخانهٔ ملی کره، بزرگترین کتابخانه در کشور، در سئول واقع است. تعداد زیادی سینما و تئاتر در...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Rigina]

بوسان

کلان‌شهر بوسان یا پوسان یکی از مهم‌ترین و بزرگترین شهرهای کشور کره جنوبی است. جمعیت این کلان‌شهر در سال ۲۰۰۶ برابر با ۳٬۶۳۵٬۳۸۹ نفر بوده‌است.[۳] این شهر دومین شهر پرجمعیت کره جنوبی بعد از سئول (پایتخت کره جنوبی) می‌باشد. این شهر در چهارده نوامبر سال ۲۰۰۵ برای میزبانی المپیک تابستانی سال ۲۰۲۰ اعلام آمادگی کرده‌است.[۴]

مترو
متروی بوسان در سال ۱۹۸۵ تأسیس شده و هم‌اکنون دارای ۴ خط و ۱۰۲ ایستگاه می‌باشد.

 

[Rigina]

دئگو

کلان‌شهر دئگو (به کره‌ای: 대구) دئیگو (به انگلیسی: Daegu) یکی از ۷ کلان‌شهر کشور کره‌جنوبی است.

این کلان‌شهر با جمعیت ۲٫۴۶۴٫۵۴۷ نفر در جنوب شرقی کره جنوبی در حدود ۸۰ کیلومتری از ساحل اقیانوس آرام و در نزدیکی رودخانه Geumho و جلگه مرکزی منطقه Yeongnam قرار گرفته‌است، این شهر مرکز سیاست، اقتصاد و فرهنگ منطقه است.

تاریخ
در دوران باستان، شهر دئیگو بخشی از پادشاهی شیلا که اولین تلاش موفق برای متحد کردن شبه جزیره کره را نموده بود. در طول دوران چوسون این شهر پایتخت سلسله Gyeongsang و یکی از هشت استان کشور بود. امپراتوری شیلا همسایه امپراتوری گوگوریو، باکجه و گایا و قدیمی‌ترین امپراتوری در میان سه امپراتوری کره (گوگوریو، باکجه) بود. این امپراتوری در سال ۵۷ پیش از میلاد تأسیس شد و در سال...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Rigina]

سیاست
دو دولت محلی در این شهر (دولت Daegu متروپولیتن در یونگ گو و Gyeongbuk)و (دولت استانی در Buk-GU وجود دارد). شهردار و روسای مناطق ۸ گانه شهر به‌طور مستقیم توسط شهروندان هر چهار سال یکبار انتخاب می‌شوند. شورای شهر بیست و نه نفر عضو دارد که بیست و شش نفر آنهااز حوزه‌های انتخاباتی و سه نماینده از شهر دائیگو می‌باشند. آن‌ها همچنین به‌طور مستقیم هر چهار سال یک بار انتخاب می‌شوند. اکثر آن‌ها از اعضای حزب بزرگ ملی (هانارا دنگ) که حزب سیاسی اصلی محافظه کار در کره جنوبی است می‌باشند. دائیگو خانه بسیاری از سران و روسای جمهور جمهوری کره بوده‌است. این شهر به عنوان پایتخت محافظه کاران کره‌ای، دارای قدرت سیاسی بسیاری است.

جغرافیا
شهر دئیگو توسط کوه‌ها احاطه شده‌است. Palgongsan در شمال، Biseulsan...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Rigina]

اینچئون
کلان‌شهر اینچئون از شهرهای بزرگ و از بنادر مهم کشور کره جنوبی به‌شمار می‌رود. فرودگاه اینچئون بزرگ‌ترین فرودگاه کره‌جنوبی است. این شهر در شمال‌غرب کره جنوبی واقع شده‌است.[۱]

مترو
متروی اینچئون در سال ۱۹۹۹ تأسیس شده و هم‌اکنون دارای ۲ خط و ۵۶ ایستگاه می‌باشد.

هفدهمین دوره بازیهای آسیایی ۲۰۱۴
هفدهمین دوره بازی‌های آسیایی ۲۰۱۴ به‌طور رسمی از ۲۸ شهریور تا ۱۲ مهر ۱۳۹۳ به میزبانی اینچئون کره جنوبی در ۳۶ رشته برگزار شد در مجموع ۴۳۹ مدال بین ورزشکاران توزیع شده‌است.[۲]

 

[Rigina]

گوانگجو


عمارت کلاه فرنگی کوانگجو در شهر سن آنتونیو در ایالت تگزاس در آمریکا، به مناسبت خواهرخواندگی با این شهر کره‌ای در پارک دنمان استیت بنا گردید.
گوانگجو ششمین شهر بزرگ کره جنوبی است.

گوانگجو یکی از کلان‌شهرهای کره است[۱] که مستقیماً تحت اداره حکومت مرکزی قرار دارند.

تاریخچه
این شهر همچنین تا سال ۲۰۰۵ مرکز استان جولا جنوبی (جولانام-دو) بود تا اینکه در این سال، مرکز اداری استان به روستای جنوبی نمک، در موآن انتقال یافت.

جمعیت و مساحت
جمعیت این شهر بر اساس آمار سال ۲۰۰۶ برابر با ۱٬۴۱۵٬۹۵۳ نفر بوده‌است.

وسعت این شهر ۵۰۱٫۳۶ کیلومتر مربع است.

 

[Rigina]

دائجون

دئجون (به کره‌ای: 대전) (به انگلیسی: Daejeon) شهری با جمعیت ۱٫۴۴۲٫۸۵۶ نفر است در کشور کره‌جنوبی واقع شده‌است.

مترو
متروی دائجون در سال ۲۰۰۶ تأسیس شده و هم‌اکنون دارای ۱ خط و ۲۲ ایستگاه می‌باشد.

 

[Rigina]

کره جنوبی کشوری است که سالیانه بیش از ۱۰ میلیون گردشگر را به خود جذب می‌نماید. شبه جزیره کره در شمال شرق آسیا واقع شده و از سه جهت با اقیانوس احاطه شده که موقعیت جغرافیایی منحصر به فردی را برای این کشور ایجاد نموده است. سئول به عنوان پایتخت این کشور حدود ۱۰۳۰ کیلومتر طول و ۱۷۵ کیلومتر عرض دارد. به طور کلی سرزمین کره جنوبی ۱۰۰۰۳۳ کیلومترمربع وسعت داشته و با ژاپن از شرق، چین از غرب همسایه است و با کره شمالی از شمال مرز مشترک دارد.

​

پرچم کره جنوبی و گل ملی این کشور گل Mugunghwa یا رز شارون است که فصل زندگی آن از مرداد تا آبان ماه هر سال است.
جمعیت کره جنوبی بیش از ۵۱ میلیون نفر است که بخش زیادی از این جمعیت در شهر سئول ساکن هستند. سایر...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Rigina]

با اهمیت ترین بندرهای کره جنوبی
کره جنوبی به عنوان یکی از کشورهای بندری جنوب شرق آسیا دارای بندر‌های زیادی است که از جمله این بنادر می توان به بنادر بوسان در ساحل دریای ژاپن و اینچئون در ساحل دریای زرد اشاره کرد.