آموزشی روش‌های مختلف توصیفات احساسات

[ANAM CARA]

نکته‌ی ۹- برای توصیف احساسات باید بدانید که شخصیت داستانی شما چگونه واکنش نشان می‌دهد


احساسات مفاهیمی انتزاعی هستند که افراد مختلف به روش‌های مختلف آن‌ها را تجربه می‌کنند. به عنوان مثال در برخورد با یک رفتار ناخوشایند ممکن است یک نفر از یک غزل حافظ برای گوشزد کردن رفتار اشتباه طرف مقابل به او استفاده کنید، اما شخصی دیگر با فشردن دندان‌هایش روی هم و نگاه اجتنابی به همان شخص بگوید: «نمی‌خواهم در مورد این مسئله صحبت کنم، همین حالا تمامش کن و بزن به چاک». در واقع، این دو نفر سعی دارند دقیقاً یک مطلب را بگویند، اما واکنش هر کدام به موقعیت یکسان متفاوت است.

بنابراین، در برخی از موقعیت‌ها، شما نیازی به توصیف احساسات ندارید. می‌توانید صرفاً صحنه،...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ANAM CARA]

نکته‌ی ۱۰- نگو! نشان بده!

در آثار خودتان، شما همیشه باید برای مخاطب خودتان یک تصویر ایجاد کنید. آن‌ها باید بتوانند با استفاده از کلمات شما پشت پلک‌هایشان تصویری خلق بکنند و از متن شما جدا شوند. بیان صرف آنچه که در جریان است به هیچ وجه برای مخاطب کافی نیست. شما باید این اتفاقات را به آن‌ها نشان دهید.

فرض کنید شما می‌خواهید در مورد خطرات جنگ صحبت کنید. شما هیچ‌گونه تاریخ و آماری ارائه نمی‌دهید و در مورد استراتژی هر طرف در آن جنگ هیچ صحبتی نمی‌کنید. اما به لباس‌های سوخته‌ای که در خیابان باد می‌خورند اشاره می‌کنید، به سر عروسک‌هایی که از بدنشان جدا افتاده‌اند و فریادهایی که روز به روز خاموش‌تر می‌شوند. با این کار شما در واقع یک تصویر...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ANAM CARA]

نکته‌ی ۱۱- از سادگی فرار نکنید

در واقع این مقاله بر این مطلب اصرار دارد که نباید احساسی را مستقیماً و به صراحت بیان کنید، بلکه با استفاده از تکنیک‌ها و روش‌های بیان تلمیحی و غیر مستقیم توصیف احساسات، می‌توانید تأثیر بسیار عمیق‌تری روی مخاطب خودتان بگذارید. در حقیقت فقط اطلاعات بدیع و منسجم باید با بیان ساده، منتقل شوند. اما گاهی یک یک عبارت ساده و کمیاب می‌تواند برای توصیف یک احساس بسیار مناسب‌تر از یک پاراگراف توصیف غیر مستقیم باشد. از اینکه بعضی اوقات به زبان ساده و بی تکلف بنویسید نترسید.

شخصیت داستان شما در مجادله با خودش است، که ناگهان پیش خودش فکر می‌کند «من غمگین هستم». این عبارت می‌تواند یک عنصر توصیفی بسیار تکان‌دهنده باشد. آن...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ANAM CARA]

بخش ۳: ویرایش آثار ادبی

قطعا هر نوع نوشته و اثر نگارشی نیاز به ویرایش و بازبینی دارد، حتی یک نامه‌ی اداری. اما در اینجا تمرکز ما روی ویرایش متونی است که هدفشان بازنمایی عواطف و احساسات انسانی است. لذا در این نوع ویرایش ملاحظات خاصی به لحاظ روانشناخی و زبانشناختی باید مد نظر قرار بگیرد که هدف همه‌ی این تمهیدات باورپذیری بیشتر اثر شما و ایجاد یک تجربه‌ی حسی بکر برای مخاطب شما است.​

 

[ANAM CARA]

نکته‌ی ۱۲- هر بار که در اثرتان احساسی را توصیف می‌کنید، پرونده‌ی آن را ببندید و از آن عبور کنید

هر بار که در نوشته‌تان از شخصیتی غمگین یا شاد یا حتی بدبخت یا سرخوش صحبت می‌کنید، آن بحث را پس از تکمیل شدن کاملاً ببندید و بقیه‌ی داستان را از آن اتمسفر عاطفی جدا کنید چون شما دیگر به برانگیختن آن احساس خاص نیازی ندارید و این گونه موارد را باید به روشی شفاف تفکیک کرد.

مگر اینکه توصیف احساسات در غالب یک گفتگو باشد، در غیر این صورت باید از بقیه داستان جدا شود. به عبارت دیگر، شخصیت دیگری می‌تواند از شخصیت مد نظر شما بپرسد: «چرا این‌قدر غمگین هستید؟» اما خود آن شخصیت هرگز بی دلیل در سراسر داستان از عواطف و احساساتش صحبت نمی‌کند.​

 

[ANAM CARA]

نکته‌ی ۱۳- در پیش‌نویس اولیه‌ی خود، عواطف را با یک عمل یا تصویر ساده جایگزین کنید

مثلاً عبارت: «او نگاهی انداخت و پوزخند زد»، شروع خوبی برای اولین پیش‌نویس شما است. هر احساسی که بعد مدتی محو بشود، مثلاً عبارت «او خوشحال بود» یک گام در جهت درست است. گران نباشید این فقط پیش‌نویس اول شما است و این امر به تدریج در طول نوشتن شما تکامل‌یافته و رشد می‌کند.

این اقدام در واقع پایه و اساس داستان شما را شکل می‌دهد و هدف آن فقط منسجم نگه داشتن داستان است. قطعاً در پیش‌نویس‌های بعدی همه این عناصر ابتدایی را با موارد حرفه‌ای‌تر جایگزین خواهید کرد.​

 

[ANAM CARA]

نکته‌ی ۱۴- برای پیش‌نویس دوم خود، جزئیات بیشتری جمع‌آوری کنید

چرا شخصیت داستان نگاهی به بالا انداخت و پوزخندی زد؟ با خودش چه فکری می‌کرد؟ آیا او فکر می‌کرد پسری که در آن گوشه نشسته پسر خوبی است؟ آیا آن پسر او را به یاد کسی انداخت؟ دلیل ایجاد این احساسات در او چه بود؟

تکنیک‌هایی که در بالا در موردشان بحث شد را بررسی کنید. خلق یک تصویر شفاف از طریق گفتگو، اشارات ضمنی موجود در متن، زبان بدن و حواس انسانی، تصویری تمام قد از شخصیت داستانی شما ایجاد می‌کند تا مخاطب شما کاملاً در داستان غرق شود. در واقع به جای خواندن عبارت «او خوشحال بود»، مخاطبان شما دقیقاً می‌دانند که او چه احساسی دارد.​

 

[ANAM CARA]

نکته‌ی ۱۵- در آثارتان از کلیشه‌ها و عبارات تکراری استفاده نکنید

در واقع این‌گونه عبارت‌ها ساختار روایی داستان شما را پیش نمی‌برند، چون برای انجام این کار بسیار بی‌معنی و بی‌احساس هستند. مثلاً شما می‌توانید عباراتی بی‌معناتر و پوچ‌تر از این موارد مثال بزنید: «از خوشحالی می‌خواستم سکته کنم» یا «ناگهان احساس کردم جهان من در حال متلاشی شدن است». اگر شخصیت شما واقعاً آن‌قدر خوشحال است، از او بخواهید که بی‌اختیار شخصی را در آغوش بگیرد و سپس با صدای بلند بخندد. اگر هم این‌قدر شدید ناراحت است برای مخاطب تعریف کنید چه اتفاقی افتاده است. مردم می‌توانند تأثیر حسی رویدادهای مختلف را روی زندگی یک انسان درک کنند. اگر این موارد را توصیف کنید مخاطبان شما...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ANAM CARA]

نکته‌ی ۱۶- از بیان مناسب استفاده کنید

موقع نوشتن هر عنصر داستانی جدید از خودتان بپرسید که این قطعه با باقی متن سازگاری دارد؟ همیشه سعی کنید از استعاره‌ها و تصاویری استفاده کنید که از نظر موضوعی متناسب با محتوای شما هستند و مطمئن شوید (مخصوصاً در حالت اول شخص) زبان و تصاویری که استفاده می‌کنید با شخصیت (ها) سازگاری داشته باشد. هیچ صحبت نابجا و بی‌ربطی نباید در اثر شما وجود داشته باشد.

اگر شخصیت شما در داستان صحبت می‌کند، میزان صراحت بیان یا ابهام گفتاری او را بر مبنای طرف صحبتش تغییر دهید. در واقع شما باید شخصیت را در آن موقعیت خاص در ذهنتان تصور کنید. ممکن است عوامل خارجی بر قضاوت، حواس و حتی توانایی واکنش و تفکر یا حتی پردازش احساسات شخصیت...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ANAM CARA]

نکته‌ی ۱۷- وقتی که فرایند نوشتن تقریباً به انتهای خود رسید، احساساتی که درباره آن‌ها نوشته‌اید را با دقت اصلاح کنید

مدتی را به گوش دادن به موسیقی، خواندن شعر یا خواندن آثار نویسندگانی که درباره موضوعات مشابه می‌نویسند، اختصاص دهید. وقتی که در احساساتتان غوطه‌ور شدید، برگردید و داستان خودتان را دوباره بخوانید. آیا احساس توصیف شده با احساس شما موقع نوشتن اثر همسو است؟ آیا در این بین ناسازگاری وجود دارد؟ آیا به نظر شما چیزی در میان نوشته‌هایتان سر جایش نیست؟ اگر چنین است، آن قسمت را جدا کنید و چکش‌کاری متن را شروع کنید.

اگر احساس خاصی که به دنبالش هستید از شما گریزان است، به خودتان کمی زمان بدهید. دفعه بعد که با آن احساس مواجه شدید، دفترچه خود...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.