وقتی پرش زمانی، شروع یا.. رو مینویسید پیشنهاد میشه قسمتهایی که قراره ازش سریع بگذرید رو کامل حذف کنید.
وقتی از روند (فلان) جا رفتن شخصیت، سریع میگید و میگذارید، خواننده باهاش نمیتونه ارتباط بگیره
همچنین یه تناقض ایجاد میشه، بین قلمتون تا قبل از اون جملات و اون قسمت
پس اگه قراره بنویسید
( لباسامو سریع عوض کردم و با تاکسی رفتم اونجا)
یا کامل بگید از لباساش، (البته اونجوری ک بوس تو آینه فرستاد و رفت اسپند دود کنه ن :] ) از ظاهر و رفتار راننده تاکسی، از شکل و شمایل کوچه فلانی که رفت خونه ش
یا کلا پشنهاد میشه این قسمتو بردارید و برید نزدیکای صحنهی اصلی که قراره با جزئیات نوشته بشه.
به عنوان خواننده
فلش بک به گذشته خیلی قشنگ وجذابه ومهارت لازم داره
ولی دیدم نویسنده هایی که خیلی بدون نشونه به عقب یا رویای شخصیت گریز میزنن وکلا یه سردرگمی ایجاد میکنه که منجر به قطع خوندن میشه
ـــــــ
واینکه حالات درونی و احساسات رو میتوان با رعایت قوانین سایت نوشت اینکه کلا گفته نشه مثه فیلمی که میبینیم سوال میکنیم عه چیشد چی گف مگه، کی این اتفاق افتاد...
واین ارزش داستان رو خراب میکنه و کلیشه میشه.
موفق باشید