اشعار رهاشده کاربران مجموعه اشعار مبهم | نفس فروغیان کاربر انجمن یک رمان

[*nina_chan*]

اینجا شعر هایی رو مینویسم که زیاد نیستن.
شاید دو بیت یا بیشتر باشن.
بیت هایی که هر کدوم یه چیز متفاوت رو میگن.
این شعر های کوچیک رو همینجوری و برای دل خودم نوشتم.
بعضی موقع ها واقعا آدم میخواد فقط و فقط چیزایی که تو وجودش هست رو بیرون بندازه و برای اون شعر نوشتن واقعا مورد خوبیه!

 

[*nina_chan*]

تا تباهی باز آید جان سپاریم
از دل او که خوش آید جان سپاریم

 

[*nina_chan*]

یک نفر راز پنهان مرا میداند
یک نفر تمام نهان های جهان را میداند
او کیست که دانای جهان است؟
او همهمه کیست که پنهان وزان است؟

 

[*nina_chan*]

یاد او که رود از قلب ها
ساکت شود همهمه ی ادم ها

 

[*nina_chan*]

لیلی ز رود نماند از مجنون چیزی
در قلبش بود زمزمه اسم لیلی

 

[*nina_chan*]

شهر در همهمه ی عشق تو پنهان شده
آن کیست که در قلب نهانم ز تو بیدار شده

 

[*nina_chan*]

میشود خواب نگاهت
میخورد آب حیاتت
میرود تا ته دریا
میگرید از برایت