دفتر آزادنویسی دفتر آزاد نویسی آسیمه | اِنزوا؛ کاربر انجمن یک رمان

[اِنزوا؛]

آسمان پرده‌ی سیاهش را کشید، سکوت رنگ تیره‌اش را به دیوارهای اتاق پاشید، چشم‌هایش که بسته شدند، خود را در میانِ تصاویری از گذشته پیدا کرد.
​

 

[اِنزوا؛]

یک روز دگر نیز گذشت، با گرما و اعنوان کردن انواع کافه‌ها در نقاط مختلف شهر، به قصد رفتن؛ اما همه ما می‌دانیم هیچگاه نخواهیم به این‌طور مقصد‌ها رفت. فقط جهت سرگرمی و فرار از بی‌حوصلگی روزها آنها را جستجو می‌کنیم. اکنون شب آمده و هنوز شب‌ها زیبا است، اما اگر توان بیرون رفتن در من باشد.
​