مطالب جالب مطالب جالب | قطعه‌های کتاب

[Mahta~]

کابوس‌های مکرر آن زندگیِ هنوز نیامده اما تباه شده..

-صفحه ۶۷-

 

[Mahta~]

باز شروع می‌کند به حرف زدن اما من مطلقا صداش را نمی‌شنوم. دستش را به کمر زده و توی چشم‌های من خیره شده و حرف می‌زند و حرف می‌زند و حرف می‌زند.

-صفحه ۶۷-

 

[Mahta~]

همیشه درد درمان نمی‌یابد.

-صفحه ۵۲-

 

[Mahta~]

شجاع‌بودن یعنی حاضر بودن در قلب خود؛ قلبی که شکسته و به میلیون‌ها قطعه‌ی مختلف تبدیل شده و هرگز نمی‌توان آن را درست کرد. شجاعت یعنی ایستادن در لبه‌ی پرتگاهی که در زندگیِ شخصی ایجاد شده و رو برنگرداندن از آن، پنهان نکردن ناراحتیِ خود زیر ماسک کوچک «مثبت فکر کن». شجاعت یعنی بگذاریم درد آزاد باشد و تمام فضای موردنیازش را اشغال کند.

-صفحه ۵۲-

 

[Mahta~]

فصل چهارم: بی‌سوادیِ عاطفی و فرهنگ سرزنش

هرقدر فقدان اتفاقی‌تر و بی‌نظم‌تر روی بدهد، شخصِ سوگوار قضاوت و پیش‌داوری‌های بیشتری می‌شنود.

-صفحه ۵۴-

 

[Mahta~]

من فقط به‌سادگی و آشکارا بسیار بسیار غمگین بودم.

-صفحه ۵۵-

 

[Mahta~]

ما پستانداران، از نظر نوروبیولوژیکی، به یکدیگر متصل شده‌ایم. هم‌دردی درواقع ارتباط «دستگاه کناره‌ای» با درد دیگر افراد (یا لذت آن‌ها) است. نزدیک‌بودن به دردِ دیگران احساس درد در ما به‌وجود می‌آورد. مغز ما می‌فهمد ما در ارتباط هستیم.

-صفحه ۵۶-

 

[Mahta~]

«بیش از سه سال از زمانی که مرا ترک کردی می‌گذرد و هنوز حالم از سؤالات مردم به هم‌می‌خورد: "حالت خوب است؟" آیا واقعاً فکر می‌کنند حقیقت را خواهم گفت؟ خسته‌ام از شنیدن این‌که چطور همه‌چیز قبل از این‌که متولد شوی برنامه‌ریزی شده بود و چطور من و تو برای درس گرفتن روح من سر مرگ تو توافق کرده‌ایم. هیچ‌کس اینجا نمی‌خواهد بپذیرد که ممکن است هرج‌ومرج وجود داشته باشد و این‌که بعضی چیزها اتفاق می‌افتند به خاطر این‌که می‌توانند اتفاق بیفتند؛ مانند ماشین‌هایی که مردم را زیر می‌گیرند، مثل گلوله‌هایی که جمجمه‌ها را می‌شکافند یا قلب‌ها را پاره می‌کنند، مثل لخته‌خون‌هایی که ریه را پر می‌کنند و نمی‌گذارند نفس بکشی، یا سرطان که آنچه از بدن باقی مانده را فرو می‌بلعد.»
«دِرو وِست، دانشجوی دوره‌ی سوگ‌تان را...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Mahta~]

«خسته شده‌ام از شنیدن این‌که دلیلی برای مرگ تو و برای دل‌شکستگیِ من وجود دارد و وقتی به آن دنیا برویم، همه‌ی این اتفاقات منطقی به‌نظر خواهد رسید. هیچ‌وقت منطقی نخواهد شد، حتی وقتی قلبم دیگر این‌قدر دردمند نباشد. دلم برایت تنگ شده است. کاش هرگز نمرده بودی.»
«دِرو وِست، دانشجوی دوره‌ی سوگ‌تان را بنویسید؛ در غمِ مرگ دخترش، جولیا.»

-صفحه ۵۹-

 

[Mahta~]

به‌عنوان راهی برای مقابله با عللِ واقعی فقر، خشونت، نابرابری، یا بی‌ثباتی، دولت‌ها و حاکمیت‌ها، در سرتاسر تاریخ، با ایجاد خوش‌بینی و سرکوب‌کردن تصویر دقیق از وضعیت، مخالفان خود را سرکوب کرده‌اند.

-صفحه ۶۰-