کمیک کمیک | فلش گوردون

[Kuhiyar*]

البته رنگ‌های تند و زیاد فیلم شاید به مذاق همه خوش نیاید. در واقع یکی از گمانه‌زنی‌ها درباره‌ی عدم موفقیت فیلم این است که جنگ ستارگان سه سال قبل با رنگ‌بندی عمدتاً تک‌فامش (Monochromatic) سلیقه‌ی بصری مردم را تغییر داده بود و برای همین تماشاچیان نمی‌توانستند با سبک بصری فلش گوردون ارتباط برقرار کنند، ولی اگر از فیلم‌های رنگارنگ با طراحی صحنه‌ی پر زرق و برق و لباس‌های عجیب‌غریب، ولی خوش‌استیل خوشتان می‌آید، فلش گوردون یک آبنبات بصری تمام‌عیار است.

 

[Kuhiyar*]

یکی دیگر از نکات غافلگیرکننده درباره‌ی فیلم این است که گروه موسیقی کویین (Queen) – با صدای فردی مرکوری – تم اصلی آن را ساخته. فلش گوردون شاید اولین فیلمی باشد که یک گروه راک معروف برای آن موسیقی اختصاصی ساخت. به‌شخصه حسی دوگانه نسبت به موسیقی کویین در این فیلم دارم. از یک طرف تم اصلی فیلم یک کرم گوش (Earworm) اساسی است و دو سه بار که آن را بشنوید در مغزتان لنگر می‌اندازد. ولی از طرف دیگر هرگاه که این موسیقی در فیلم پخش می‌شود، حواس آدم را از صحنه پرت و توجه را به خودش جلب می‌کند. به‌عبارت دیگر دُز «کویینی» بودن آهنگ بیش از حد زیاد است و به‌جای این که مکملی برای فیلم باشد، روی آن سایه می‌اندازد.

 

[Kuhiyar*]

فلش گوردون میراث به‌جامانده از دورانی است که در آن نیازی نبود بنشنید و درباره‌ی دنیای خیالی و جنبه‌ّهای سیاسی/اجتماعی/اقتصادی و… آن عمیق فکر کنید. می‌توانستید مغزتان را خاموش کنید و صرفاً از ماجراجویی‌های خیال‌انگیز قهرمانی که می‌توانستید ۱۰۰ درصد به خوب و دستکار بودنش باور داشته باشید لذت ببرید. این سبک قصه‌گویی شاید دیگر این روزها جواب ندهد و ما به‌عنوان مخاطب دنبال آثار پیچیده‌تر، عمیق‌تر و فکرشده‌تری باشیم – حتی بین آثار ابرقهرمانی و اپرای فضایی – ولی فیلم فلش گوردن برای کسانی که هوس جادوی خاص سینمای عامه‌پسند دهه‌ی هفتاد و هشتاد را کرده باشند، اثری تماشایی باقی مانده است.

 

[Kuhiyar*]

شناسنامه‌ی فیلم فلش گوردون
کارگردان: مایک هاجز
بازیگران: سم جی. جونز، برایان بلسد، مکس وون سایدو، ملودی اندرسون، تیموتی دالتون
خلاصه داستان: فلش گوردون و دیل آردن ناخواسته سوار موشک فضانوردی دکتر زوکوف می‌شوند و موشک آن‌ها را به سیاره‌ی بیگانه‌ی مانگو می‌برد، سیاره‌ای که حاکم آن مینگ سنگدل با مشتی آهنین بر ساکنینش حکم‌فرمایی می‌کند و با دیدن دیل آردن، معشوقه‌ی فلش، در صدد این برمی‌آید تا او را به‌عنوان همسر به حرمسرایش اضافه کند، ولی فلش کسی نیست که به این راحتی‌ها معشوقه‌اش را تسلیم دیکتاتوری چون مینگ کند.
امتیاز imdb به فیلم: ۶.۵ از ۱۰
امتیاز متاکریتیک: ۵۸ از ۱۰۰

منبع : دیجی کالا