اشعار رهاشده کاربران مجموعه اشعار نبض ترانه های من/ نیلوفر نوروزی کاربر انجمن یک رمان

[نیلوفر نوروزی]

"به نام خالق عشق"​

نام مجموعه اشعار: نبض ترانه
شاعر(ترانه سرا): نیلوفر نوروزی

​

مقدمه:

نبض ترانه های من
فقط تویی دنیای من
بیا بشین کنار من
بگو بازم برای من
زعشق بی نظیر من
بگو که نازنین من
دوست دارم تو را جانم
تو هستی راز پنهانم
نگو از عشق تو سیرم
نگو که از تو دلگیرم
بیا بمون برای من
فقط تویی رویای من

 

[نیلوفر نوروزی]

دلِ من بند تو شد!
روزی که دلتنگِ تو بود!
میگذشت ثانیه ها اما..
دلم پیشِ تو بود!

 

[نیلوفر نوروزی]

حالا که ثانیه های عاشقی شده است
وصال تو اکنون آرزوی من است​

 

[نیلوفر نوروزی]

ماه تماشایی..

قربون اون چشمات بشم
که برده باز از من دلم
بزار که من خیال کنم
که عاشقت فقط منم
،
بزار که باز خیره بشم
تو چشمای قشنگ تو
نزار زیاد شه باز غمم
این دل شده دلتنگِ تو
،
عاشق و مجنون توام
ای یار بگو چیکار کنم
ببین که غرق غصه ام
نخوا تورو انکار کنم
،
ببین چقد دوسِت دارم
الهی که فدات بشم
نگو که از تو من سیرم
بزار یکم نگات کنم
،
دل دارم و دلداری
عاشق شدم انگاری
تو شب تو چه زیبایی
ای ماه تماشایی
،
چشمای قشنگ تو
برده از من این دلو
چرا تو دلربایی؟
ای ماه تماشایی!
،
بیا تو خوابِ من باز
بشیم با هم هم آواز
بخونیم از عشق هم
برای هم ما یکم
،
دل دارم و دلداری
عاشق شدم انگاری
تو شب تو چه زیبایی
ای ماه تماشایی
​

 

[نیلوفر نوروزی]

در من بُغض هاست که اشک نمی شود!
یک عالم راز است که حرف نمی شود!
مُشتی شعر است که ترانه نمی شود!
و عشقی ست که هرگز به وصال نمی رسد!​

 

[نیلوفر نوروزی]

چشمِ تو با قلبِ بی قرار من چه کرد؟
آن همه ناز و اَدا در رُخِ تو؛
به چه کارت آید؟!
به هیچ!
به دلبردنِ از ما..!​

 

[نیلوفر نوروزی]

در دفتر سپیدم نام تو را نوشتم
بر قلب پاره پاره م یاد تو را نگاشتم
دنیای بی تو بودن دنیای بی غمی نیست
دل بی تو بی قرار است راز نگاه تو چیست​

 

[نیلوفر نوروزی]

از بس که زیباست چشمون سیاهت!
آنقدر برده از من دل نگاهت!
آنقدر دلتنگ تو است این دل تنگم!
که انگار شده ای مرهم زخمَم..!
​

 

[نیلوفر نوروزی]

عسلی چشمانت

تو چه کردی با دلم که شدم عاشق دو چشمت
شدم عاشق عسل ها عسلی چشمانت
تو چه دلبرانه بردی دل من به سمت و کویت
چه غزل ها سپردم همه را به شوقِ عشقت
نگه از تو من نگیرم به امید عشق پاکت
که دلم رو بردی باز هم به سوی چشای ماهت
به درون خانه ی عشق طواف تو را نمودم
ز شوق وصالِ بر تو به وصال حق رسیدم
به وصال تو هرگز نرسم ای عشق پاکم
مگر از خالق عشق برسد وصالِ جانم
به دو چشم من نگاه کن که چگونه غرق اشک است
بکنی ز خویش رهایم کز خیالَت آن جفا نیست؟
دگر از خالق عشق چیزی جز وصال نخواهم
بجز از عشق نابَت عشقی در جهان نیابم
بگو از راز رنگش عسلی چشمانت
که چگونه برده از دست دل من به سمت چشمت
​

 

[نیلوفر نوروزی]

به تو دادم دل دیوانه ام را
که تو هم جانی و جهانی مرا
پس تعلل نکن تو بازآ
راز چَشمانِ تو کُشت این دل را​