شاعر‌پارسی اشعار زیبای فرحناز حبیبی

[zeinab z]

به نام خالق هستی​

این تایپیک مخصوص اشعار بسیار زیبای سر کار خانم فرحناز حبیبی گوابری بوده و برگرفته از کتاب "مجموعه فریاد" این شاعر بزرگوار که در سال 1350 در روستای جور گوابر از توابع املش متولد شدند و دارای مدرک لیسانس ادبیات هستند اشعار بسیار زیبایی سرودند که من خیلی دوستشون دارم بنابراین تصمیم گرفتم اون هارو برای شما هم بزارمشون و چون این خانم خیلی شناخته شده نیستند فقط تعدادی از اشعارشون رو میزارم تا اگه خوشتون اومد خودتون کتابشون رو خریداری کنید
و در آخر امیدوارم از این اشعار لذت ببرین.

نهادم دفتر ناز غزل را
به نام سرکش و عصیان فریاد
گلی بودش میان بوستانم
ز فریاد خزان از هوش افتاد
جواب سر به بالا داد مارا
جواب زندگی را نیز این داد
نماز آخرش شام بهاری
صدای...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[zeinab z]

مرا با نارون هر صبح بپیوند
ز جانم بیشتر میخواهم او را
مقدس سایساری، شاخساری
اگر دورم از او آگاهم او را
مبادا شاخه اش را بشکند باد
که گر بشکسته، گیرد آهم او را​

 

[zeinab z]

به تو هر نفس رسیدن عاشقانه آرزویم
تو نزاکت حجابی که نریزد آبرویم

 

[zeinab z]

سروناز باغ دلها قامتش
مهربانی فراوان عادتش
بوستان عشق در چشمان اوست
سرزمین آفتابی ساحتش
باز فریاد مرا خواهد شنید
کی گذارد دستگیری راحتش

 

[zeinab z]

انعکاس نگاه

باز رویای وصال تو مرا در نظر است
شب وصل تو مرا پاکتر از صد سحر است
در نگاه تو صد آیینه نشسته است ولی
انعکاس نگه چشم تو جور دگر است
دل تو پاکتر از چشمه ی خضر است مرا
وسعت عمر دوباره ز دلت بیشتر است
تیر هجران تو را مقصد عالی دل ما است
گشت مجروح دلم، زخم غمت کارگر است
تو نباشی دل ما جای کس دیگر نیست
بی تو بازار دلم جای چه سود و ضرر است
طفل معصوم دلم از غم هجران شما
باز آواره تر از پیش به کوه و کمر است
نارون نیست که تا خانه کند مرغ خیال
وای بیچاره خیال تَر من دربه در است

 

[zeinab z]

سرزنده ام

از این همه در به دری با یاد تو سرزنده ام
هرچند دوری ای نفس، من با وجودت زنده ام
آموزگار دل تویی، هرجا کنار دل تویی
آید مرا از کار دل، چون خردسالان خنده ام
هجران تو مال من است، این حال و احوال من است
غم یال و کوپال من است، از غصه ها آکنده ام
پیش تو آیم بی صدا، ای دامنت پر از وفا
می میرم از هجر شما، این آخر پرونده ام
این شیوه و این کار تو، این دوری دیوار تو
در بازی دیدار تو، من هر نفس بازنده ام
مغرب نشینم گوشه ای، بر دارم از دل توشه ای
بر نارون اندیشه ای، پس نارون را بنده ام

 

[zeinab z]

خستگی های خزان

آید صبا تا منزلت هر صبحگه دامن کشان
بهر خیال ناز تو ریزد ز مستی آب و دان
الماس دیدار تو را باد ارمغان آرد مرا
ورنه بمیرد لاجرم، این دل ز هجر بی امان
ای خوبتر از نسترن، ای سایسار نارون
ای سبزی چشمان من، هر روز باشم میهمان
چشمت چو جامی از عسل، نامت بلندای غزل
در عاشقی ضرب المثل، هستی ز عهد باستان
زیباتر از هرچه گلی، آواز خوب بلبلی
چون پیچ و تاب سُنبُلی، در خستگی های خزان
دیدار رویت مرهم است، خواهان رویت عالم است
بر روی صحبت شبنمی، بنشسته از شرمت نهان
فریاد چشمان منی، غوغای پنهان منی
تا عاشقی آنِ منی، سوگند بر چشمان تان