نویسندگان، مهندسان روح بشریت هستند.
شعرکده ** غمکده **
- نویسنده موضوع .ARMIN
- تاریخ شروع
- پاسخ‌ها 3,248
- بازدیدها 28,704
- کاربران تگ شده هیچ
- ارسالی‌ها
- 302
- پسندها
- 371
- امتیازها
- 2,333
- مدال‌ها
- 7
متنی خوندم خیلی به دلم نشست
نوشته بود: کسی که طرز فکرش با شما
متفاوت است، دشمنت نیست!
انسان دیگریست
دیدین یه سریا وقتی میبینن عقایدمون
متفاوت از خودشونه سریع گارد میگیرن
و شروع میکنن به توجیه کردن ما
که حرف ما درسته و تو داری اشتباه میکنی!
باید بهشون گفت درست و غلط از نظر
هرکسی یه معنی داره.
ᅟ
نوشته بود: کسی که طرز فکرش با شما
متفاوت است، دشمنت نیست!
انسان دیگریست
دیدین یه سریا وقتی میبینن عقایدمون
متفاوت از خودشونه سریع گارد میگیرن
و شروع میکنن به توجیه کردن ما
که حرف ما درسته و تو داری اشتباه میکنی!
باید بهشون گفت درست و غلط از نظر
هرکسی یه معنی داره.
ᅟ
امضا : قند
- ارسالی‌ها
- 65
- پسندها
- 189
- امتیازها
- 1,023
- مدال‌ها
- 4
روان‌درمانگرِ تازه‌ام پرسید آخرین‌باری که کسی را دوست داشتهای یادت هست؟ دقیقاً کِی بود؟
و من به‌جای جواب‌دادن، تلخ و طولانی گریستم.
جوابِ سوال آخرین‌باری که کسی را دوست داشتهای، کلمه نیست. جواب آخرین‌باری که کسی را دوست داشتهای، گریه است. گریه‌ای طولانی.
| فاطمه بهروزفخر|
و من به‌جای جواب‌دادن، تلخ و طولانی گریستم.
جوابِ سوال آخرین‌باری که کسی را دوست داشتهای، کلمه نیست. جواب آخرین‌باری که کسی را دوست داشتهای، گریه است. گریه‌ای طولانی.
| فاطمه بهروزفخر|
- ارسالی‌ها
- 65
- پسندها
- 189
- امتیازها
- 1,023
- مدال‌ها
- 4
می دانی؛ دیگر یاد گرفته ام که با این چیزها، غمگین نشوم.
نازنین می گوید: "تو دیگر چه جانوری هستی؟"
باورت نمی شود. با دیدن یک کامیون که صدها متر دورتر از جاده ی اصلی در بیراهه ای، به کندی می راند و گرد و خاک به پا می کند، دچار غم عمیقی می شوم.
یا همیشه از رفتن به خانه های نوساز که اثاث تازه، گوشه و کنار اتاق هایش، تلنبار شده، وحشت دارم. می ترسم از پنجره اش بیرون را نگاه کنم و برف، در حال باریدن باشد.
بعضی شعرها، بعضی آهنگها. نمی دانم. مثلا همان شعری که همه اش با این مصرع کوتاه، پایان می یافت که "ای کاش عشق را زبان سخن بود".
گاهی تعجب می کنم که یک ایرانی، بعد از شنیدن این شعر، لبخندی می زند و فقط به همین اکتفا می کند که زیبا بود.
فقط همین؟
در حالی که هر بار آن را می شنوم،...
نازنین می گوید: "تو دیگر چه جانوری هستی؟"
باورت نمی شود. با دیدن یک کامیون که صدها متر دورتر از جاده ی اصلی در بیراهه ای، به کندی می راند و گرد و خاک به پا می کند، دچار غم عمیقی می شوم.
یا همیشه از رفتن به خانه های نوساز که اثاث تازه، گوشه و کنار اتاق هایش، تلنبار شده، وحشت دارم. می ترسم از پنجره اش بیرون را نگاه کنم و برف، در حال باریدن باشد.
بعضی شعرها، بعضی آهنگها. نمی دانم. مثلا همان شعری که همه اش با این مصرع کوتاه، پایان می یافت که "ای کاش عشق را زبان سخن بود".
گاهی تعجب می کنم که یک ایرانی، بعد از شنیدن این شعر، لبخندی می زند و فقط به همین اکتفا می کند که زیبا بود.
فقط همین؟
در حالی که هر بار آن را می شنوم،...
- ارسالی‌ها
- 65
- پسندها
- 189
- امتیازها
- 1,023
- مدال‌ها
- 4
در سرم جنگجوی غمگینی است
سرنوشتش سقوط در چاه است
شورش بغض های من قطعی ست
به گمانم که جنگ در راه است
جنگ گاهی هجوم خاطره هاست
در زنی که قشنگ می خندد
اشک هایش به حرف می افتند
چشم هایش دهان که می بندد
جنگ گاهی نبودنت اینجاست
مثل طرحی کبود بر لب من...
ماشه ات را سریع تر بچکان!
گم شو از خواب های هرشب من
رفتنت را مرور می‌کردم
به جهنم سلام می‌کردی...
بعد فرمان حمله می‌دادی
عشق را قتل عام می‌کردی
رفتنت اوج جنگ در من بود
خواهش و التماس از دشمن
رفتی و من به چشم خود دیدم
درد هایی قوی تر از مردن....
مرگ هایی شبیه دل تنگی
زخم هایی شبیه یک بن بست...
در سرم جنگجوی غمگینی ست
که زنش را به دست خود کشته ست!
| اهورا فروزان |
سرنوشتش سقوط در چاه است
شورش بغض های من قطعی ست
به گمانم که جنگ در راه است
جنگ گاهی هجوم خاطره هاست
در زنی که قشنگ می خندد
اشک هایش به حرف می افتند
چشم هایش دهان که می بندد
جنگ گاهی نبودنت اینجاست
مثل طرحی کبود بر لب من...
ماشه ات را سریع تر بچکان!
گم شو از خواب های هرشب من
رفتنت را مرور می‌کردم
به جهنم سلام می‌کردی...
بعد فرمان حمله می‌دادی
عشق را قتل عام می‌کردی
رفتنت اوج جنگ در من بود
خواهش و التماس از دشمن
رفتی و من به چشم خود دیدم
درد هایی قوی تر از مردن....
مرگ هایی شبیه دل تنگی
زخم هایی شبیه یک بن بست...
در سرم جنگجوی غمگینی ست
که زنش را به دست خود کشته ست!
| اهورا فروزان |
- ارسالی‌ها
- 65
- پسندها
- 189
- امتیازها
- 1,023
- مدال‌ها
- 4
چگونه عاشقت نباشم
وقتی به من تکیه می کنی
روی شانه ام اشک می ریزی
و روی سینه ام قلب می کشی،
ای کاش خواندن می دانستم
تا بفهمم روی تنم چه می نویسی
ای کاش آغوش داشتم
تا برای همیشه می ماندی
اما من فقط یک دیوارم
یک دیوار غمگین!
که نمی داند سرش را به کجا بکوبد
وقتی به من تکیه می کنی
روی شانه ام اشک می ریزی
و روی سینه ام قلب می کشی،
ای کاش خواندن می دانستم
تا بفهمم روی تنم چه می نویسی
ای کاش آغوش داشتم
تا برای همیشه می ماندی
اما من فقط یک دیوارم
یک دیوار غمگین!
که نمی داند سرش را به کجا بکوبد
- ارسالی‌ها
- 65
- پسندها
- 189
- امتیازها
- 1,023
- مدال‌ها
- 4
ابرهایی که توی این عکس اند
تا حالا باید جایی باریده باشند
بی گمان گل های زیادی را رویانده اند
بی گمان یکی از آن گل ها را کسی
برای معشوقه اش برده
و فکر می کنم معشوقه باید
لبخندی زده باشد از شادی
بی آنکه بداند
ما در این عکس
چقدر غمگین بوده ایم!
| رویا شاه حسین زاده |
تا حالا باید جایی باریده باشند
بی گمان گل های زیادی را رویانده اند
بی گمان یکی از آن گل ها را کسی
برای معشوقه اش برده
و فکر می کنم معشوقه باید
لبخندی زده باشد از شادی
بی آنکه بداند
ما در این عکس
چقدر غمگین بوده ایم!
| رویا شاه حسین زاده |
- ارسالی‌ها
- 65
- پسندها
- 189
- امتیازها
- 1,023
- مدال‌ها
- 4
حس میکنم این روزها غمگین تر از قبلم
تو رفته ای تنهایی ام را زندگی کردم
در استخوان های خودم خشخاش میکارم
شاید که از دنیای بی تو زنده برگردم
لای تمام بغض ها، باروت می چینم
کبریت باش و گریه هایم را تماشا کن
تو دوستم داری... نمیخواهی بگویی، حیف!
عیبی ندارد، با خیال تخت حاشا کن!
من محکم ام! با زخم هایم راه می آیم
اما تو با این خودزنی بی من چه خواهی کرد
یک روز برمیگردی و من نیستم دیگر
با عشق های ناتنی بی من چه خواهی کرد
| اهورا فروزان |
تو رفته ای تنهایی ام را زندگی کردم
در استخوان های خودم خشخاش میکارم
شاید که از دنیای بی تو زنده برگردم
لای تمام بغض ها، باروت می چینم
کبریت باش و گریه هایم را تماشا کن
تو دوستم داری... نمیخواهی بگویی، حیف!
عیبی ندارد، با خیال تخت حاشا کن!
من محکم ام! با زخم هایم راه می آیم
اما تو با این خودزنی بی من چه خواهی کرد
یک روز برمیگردی و من نیستم دیگر
با عشق های ناتنی بی من چه خواهی کرد
| اهورا فروزان |
