شعرکده ** غمکده **

[قند]

به کسی که برایت نمی‌نویسد، مزاحم روزهایت نمی‌شود، درباره ‌ات نمی‌خواند، مهم ترین تاریخ‌ های تو را حفظ نمی‌کند و زندگی‌ ات را پُر از کارهای شگفت‌ انگیز نمی‌کند، وابسته نشو.

✽ غسان کنفانی

 

[قند]

کسی را که برای او،
گزینه ای بیش نیستی...
هرگز به اولویتت تبدیل نکن!

✽ مایا آنجلو |

 

[قند]

من خسته‌ام...
‏نمی‌توانم به چیزی فکر کنم
‏فقط می‌خواهم صورتم را در آغوشت بگذارم،
‏دستت را روی سرم احساس کنم و تا ابد همینطور بمانم.

✽ کافکا |

 

[قند]

با من مدارا کن!
بعدها دلت برایم تنگ خواهد شد...

✽ سید علی صالحی |

 

[قند]

سکوت‌ات را دوست دارم
چنان‌که گویی تو این‌جا نیستی
چنان‌که گویی چشمان‌ات پریده‌اند و رفته‌اند
چنان‌که گویی بوسه‌ای دهان‌ات را بسته است

✽ پابلو نرودا |

 

[قند]

قصه که تمام می‌شود
آدم‌ها به کجا می‌روند؟

✽ شمس لنگرودی |

 

[قند]

اینجا زندگی‌ام میان امید و ناامیدی در نوسان است. هم‌زمان آرزو دارم بمیرم و آرزو دارم که زندگی کنم.
گاهی اوقات به زندگی نظم می‌دهم و گاهی هرج‌و‌مرج است که زندگی‌ام را می‌بلعد؛ اکنون که می‌نویسم دومی بر جریان روزهایم غلبه دارد، شاید به همین دلیل دارم برایت می‌نویسم لئون.

✽ نامه آلخاندرا پیثارنیک به لئون استروف

 

[قند]

أنا لجل هدب عینیك
أصد عن ألف عین.

من یک مژه‌یِ چشمت را
به هزاران چشم نمی‌دهم.

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

فی البداهه دلارام:
رفت روزگار معرفت، صفا، وفا...
ای خدا، تا چه زمانی باید بچشم جفا
رفت آنکه سفره ی دل برایش باز کردم...
رفت و گردوغبار رفتنش تماشا، کردم...

 

[قند]

هر چقدر که دو نفر بیشتر با هم حرف داشته باشند
به همان اندازه آهسته تر در کنار هم راه می روند !