F.Śin
فاطمهی عزیز و دوستداشتنی! خیلی ممنونم که ذوقی وصفناپذیر، در وجودم نهادی، خیلی ممنونم که با نوشتن همین چندخط، جریان زندگی رو به تکتک سلولهای بدنم بخشیدی! من بلد نیستم، حرفهای قشنگ بزنم و تشکر کنم از وجودت، که مامن آرامش و گنجینهی مهربانیه، فقط میتونم بگم، امیدوارم علاه بر جبران این لطف قشنگت توسط بنده، در یکی از لحظات زندگی زیبات، که اصلا فکرش رو نمیکنی، افرادی باشند، که نه برای لحظهای، که برای عمری طولانی لبخند رو روی لبت بیارن و شور و حال ارزشمند رو بهت ببخشن.اصلا نمیدونم باید چه جوری تشکر کنم، چی بگم که ذوق و خوشحالیم رو نشون بده؟! فقط میدونم باید بگم مرسی که اینقدر زحمت کشیدی، واقعا و از...