شاعر‌پارسی اشعار انوری

[sara.gh]

با دل گفتم چو یار بی فرمانست
این صبر هوس پختن بی‌پایانست

دل گفت نفس مزن که تدبیر آنست
هم پختن این هوس که نتوان دانست

 

[sara.gh]

با آنکه دلم در غم هجرت خونست
شادی به غم توام ز غم افزونست

اندیشه کنم هر شب و گویم یارب
هجرانش چنین است وصالش چونست

 

[sara.gh]

پایی که ز بند عالمی بیرونست
پالود به خون و زین غمم دل خونست

ای تاج سر زمانه آخر کم ازین
کای دست خوش زمانه پایت چونست

 

[sara.gh]

گر شرح نمی‌دهم که حالم چونست
یا از تو مرا چه درد روزافزونست

پیداست چو روز نزد هرکس که مرا
با این لب خندان چه دل پر خونست
61

 

[fatemeh^_^]

دستم که به گوهر قناعت پیوست

پر بود و نبود آز را بر وی دست

با دست طمع مگر شبی عهدی بست

روز دگرش غیرت همت بشکست​

 

[fatemeh^_^]

من با تو که عشق جاودانی دارم

یک مهر و هزار مهربانی دارم

با من صنما چو زندگانی نکنی

من بی‌تو بگو چه زندگانی دارم​

 

[fatemeh^_^]

در کوی غمت هزار منزل دارم

وز دست تو پای صبر در گل دارم

در راه تو کار سخت مشکل دارم

دل نیست پدید و صد غم دل دارم​

 

[fatemeh^_^]

دل در خم آن زلف معنبر بنشست

جان گفت که دل رفت وزین غمکده رست

من هم پی دل روم به هر حال که هست

مسکین چو به لب رسید پایش بشکست

​

 

[fatemeh^_^]

جانا به جان رسید ز عشق تو کار ما

دردا که نیستت خبر از روزگار ما

در کار تو ز دست زمانه غمی شدم

ای چون زمانه بد، نظری کن به کار ما

بر آسمان رسد ز فراق تو هر شبی

فریاد و نالهای دل زار زار ما

دردا و حسرتا که به جز بار غم نماند

با ما به یادگاری از آن روزگار ما

بودیم بر کنار ز تیمار روزگار

تا داشت روزگار ترا در کنار ما

آن شد که غمگسار غم ما تو بوده‌ای

امروز نیست جز غم تو غمگسار ما

آری به اختیار دل انوری نبود

دست قضا ببست در اختیار ما​

 

[fatemeh^_^]

بیا ای جان بیا ای جان بیا فریاد رس ما را

چو ما را یک نفس باشد نباشی یک نفس ما را

ز عشقت گرچه با دردیم و در هجرانت اندر غم

وز عشق تو نه بس باشد ز هجران تو بس ما را

کم از یک دم زدن ما را اگر در دیده خواب آید

غم عشقت بجنباند به گوش اندر جرس ما را

لبت چون چشمهٔ نوش است و ما اندر هوس مانده

که بر وصل لبت یک روز باشد دسترس ما را

به آب چشمهٔ حیوان حیاتی انوری را ده

که اندر آتش عشقت بکشتی زین هوس ما را

​