شعرکده جویباری از احساسات .

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

ای آن کسی که قدر خودت دوست داری‌ام!
بعد از خودت بگو به چه کس می‌سپاری‌ام؟

وقتی تو نیستی که تسلّا دهی مرا
بعد از تو چیست فایده‌ی گریه زاری‌ام...؟

جز عکس مهربان تو ای جانِ رفته‌ام...
باور بکن به کار کسی نیست کاری‌ام

من را همین نبودن تو پیر می‌کند
از بس که مبتلا به غم و بی‌قراری‌ام

باید که از خدای خود امشب بگیرمت
من معتقد به ندبه و شب زنده‌داری‌ام!

آخر دوا و مرهم هر زخم دل! بگو
بعد از خودت مرا به چه کس می‌سپاری‌ام؟

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

گاهـی نفسـی هسـت
ولـی هـم نفسـی نیسـت

در هـر نفسـت جزنفسـت
هیـچ ڪسـی نیسـت

آنقـدر غریبـی ڪه
در ایـن شهـر درندشـت

دنیـاے تـو انـدازه ے
ڪنـج قفسـی نیسـت

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

در غم عشق نبودیّ و محبت کردی

این هم از لطف شما بودو نمیدانستیم

من نکردم گله از عهد و وفاداری تو

عهد ما عهد جفا بودو نمیدانستیم

رنج بی عشقی و تنهایی و بی مهری یار

همه ی تقدیر خدا بودو نمیدانستیم .

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

آن مرد پر از شور و غزل ، بعد تو جان داد
این آدم کوکی ، جسدی پشت نقاب است

یا مشکل ارســال پیام ، از دل مــا بود
یا منبــع گیــرنده ی قلـب تو خراب است

زایـیــده ی دردیـم و به بار آمـده ی عشق
در مکتب ما ، عشق فقط ، حرف حساب است

یک جمله بگو دلبرکم ! … حرف دلت چیست ؟
عاشق شده این شاعر و … دنبال جواب است

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

رو به روی پنجره دیوار باشد بهتر است

بین ما این فاصله “بسیار” باشد بهتر است

من به دنبال کس‍ی بودم که “دلسوزی” کند

همدمم این روزها سیگار باشد بهتر است

من نگفتم آنچه حلاج از تو دید و فاش کرد

سر نوشت “رازداری”، دار باشد بهتر است!

خانه ی بیچاره ای که سرنوشتش زلزله است

از همان روز نخست آوار باشد بهتر است

گاه نفرت حاصلش عشق است، این را درک کن

گاه اگر از تو دلم بیزار باشد بهتر است

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

بی قرار توام و در دل تنگم گله هاست
آه بی تاب شدن، عادت کم حوصله هاست

همچو عکس رخ مهتاب که افتاده در آب
در دلم هستی و بین من و تو فاصله هاست

آسمان با قفس تنگ چه فرقی دارد
بال وقتی قفس پرزدن چلچله هاست

بی تو هر لحظه مرا بیم فروریختن است
مثل شهری که به روی گسل زلزله هاست

باز می پرسمت از مساله ی دوری و عشق
و سکوت تو جواب همه ی مساله هاست

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

نمی دونی تو این روزا چقدر از زندگی سیرم

دارم می میرم از اینکه تو رفتی و نمی میرم

نمی دونی تو این روزا چقدر یاد تو می افتم

ته دنیام نزدیکه نگاه کن کی بهت گفتم

کجا باید برم بی تو، تویی که قدّ ِ دنیامی

که هر جایی رو می بینم نبینم پیش چشمامی

برم هر جای این دنیا شبم با بغض دمسازه

آخه هر جا یه چیزی هست منُ یاد تو بندازه

نمی دونم تو این برزخ کی از این درد می میرم

نمی دونم چرا یک شب فراموشی نمی گیرم

منُ اینجا بکُش وقتی قراره تازه رویا شی

اگه تا آخر دنیا قراره تو دلم باشی….

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

وقتی که عاشقم شدی پاییز بود و خنک بود
تو آسمون آرزوت هزار تا بادبادک بود
تنگ بلوری دلت درست مثل دل من
کلی لبش پریده بود همش پره ترک بود
وقتی که عاشقم شدی چیزی ازم نخواستی
توقعت فقط یه کم نوازش و کمک بود
چه روزا که با هم دیگه مسابقه می ذاشتیم
که رو گل کدوممون قایق شاپرک بود ؟
تقویم که از روزا گذشت دلم یه جوری لرزید
راستش دلم خونه ی تردید و هراس و شک بود
دیگه نه از تو خبری بود ،‌ نه از آرزوهات
قحطی مژده و روزای خوش و قاصدک بود
یادم میاد روزی رو که هوا گرفته بود و
اشکای سرخ آسمون آروم و نم نمک بود
تو در جواب پرسشم فقط همینو گفتی
عاشقیمون یه بازی شاید ،‌ یه الک دولک بود
نه باورم نمی شه که تو اینو گفته باشی
کسی که تا دیروز برام تو کل دنیا تک بود
قصه ی با تو بودن و می شه فقط یه جور گفت
کسی که...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

دل من سمت شما میل پریدن دارد

قدمم سمت شما میل رسیدن دارد

شعر یک گوشه ای از حس قشنگم به شماست

که قلم در ره تو میل تپیدن دارد

روز ها میگذر فرصت ما کافی نیست

حرف از لعل لبت هم که شنیدن دارد

عادتم این شد هر روز به تو فکر کنم

نار چشمان تورا وای کشیدن دارد

اگر ازکوچه ما قصد عبورش کردی

جامه ها در طلبت شوق دریدن دارد

مقصدم گم شده بود و سر راهی بودم

و دلم سمت شما میل پریدن دارد ..

 

[¦[☆ Atrin ☆]¦›]

سخن عشق من افتاده به هر انجمنی

درد این قصه نشسته به دل یاسمنی

برکه را گرچه گرفته همه جا مهر سکوت

به همه چه تو فقط جان من و عشق منی

چه شود گرمی دستان تورا نوش کنم

بعد از آن من بروم تا که کنم کوه کنی

چه شود باز بغل باشد و من باشم و تو

تا ببافی به تنم از تن خود پیرهنی

من همان بلبل شوریده ی نالان توام

تو ولی یک رز زیبا به سرای چمنی

من فقط حرف تورا در همه عالم زده ام

هیچ جایی نزدم جز تو و حسنت سخنی