اگر دوستش دارید به زبان بیاورید، پانتومیم که بازی نمیکنید;
از ترسِ باختن با اشاره میخواهید بفهمانید،
واقعا دوستش دارید و به زبان نمی آورید;
یکی از راه میرسد که بی هیچ عشقی،
تکیه کلامش"دوستت دارم" است،
می آید،
میگوید،
میبرد دلش را،
و شما میمانیدُ
"دوستت دارم "هایی که در عطرِ پیراهنش جا مانده است...
اگر پشتِ خاکریزِ آرامشت کمین کرده اند، اگر یکه و تنها در محاصره ی
کینه و حسادت ها قرار داری
و اگر دشمنانت زیاد شده، غمگین نباش،
تو در نقطه ی درستی از زندگی ایستاده ای!
یادت باشد، کسی برای شکارِ کبوتر
به کوهستان نمی رود!
باید عقاب باشی تا از تنهایی ات بترسند;
باید در اوج باشی تا به سقوطت فکر کنند; هیچ کس با انبوهِ گنجشک هایِ سرگردانِ شهر،
کاری ندارد!