سخن بزرگان آلبر كامو

[ALBALO]

آزادی چیزی جز شانسی برای بهتر بودن نیست.
***
ممکن است که من منکر چیزی باشم ولی لزومی نمیبینم که آن را به لجن بکشم یا حق اعتقاد به آن را از دیگران سلب کنم.

 

[ALBALO]

بدنم زجر میکشد . پوست تنم درد میکند . سینه ام . دست و پایم سرم خالی است و دلم بهم میخورد و از همه بدتر طعمی است که در دهنم است نه خون است . نه مرگ است . نه تب . اما همه اینها با هم . کافی است که زبانم را تکان بدهم تا دنیا سیاه شود و از همه موجودات نفرت پیدا کنم چه سخت است . چه تلخ است انسان بودن.
***
به دست آوردن خوشبختی بزرگترین پیروزی در زندگی است.

 

[ALBALO]

جهانی که ناگهان از هر خیال واهی و از هر نوری محروم شده است انسان احساس می کند که بیگانه است در این تبعید دست آویز و امکان برگشتی نیست چون از یادگار زمانهای گذشته و یا از امید ارض موعود هم محروم شده است
***
بدون کار . هر نوع زندگی فاسد می شود.

 

[ALBALO]

ترجیح می دهم طوری زندگی کنم که گویی خدا هست و وقتی مردم بفهمم که نیست . تا اینکه طوری زندگی کنم که انگار خدا نیست و وقتی مردم بفهمم که هست.
***
شغل تنها زمانی ارزش و اعتبار دارد که آزادانه پذیرفته شود.

 

[ALBALO]

زندگی جنسی به آدم عطا شد شاید برای این که او را از راه حقیقی اش منحرف کند. تریاک است. همه چیز را خواب می کند. بیرون از آن . همه چیز زندگی اش را باز می یابد. در عین حال . پرهیز مطلق نسل را از میان می برد . که شاید عین صلاح باشد.
***
احترام به خویشتن بالاترین نعمت است.

 

[ALBALO]

سکوت اختیار کردن یعنی که ما به خود اجازه این باور را بدهیم که عقیده ای نداریم . که چیزی نمی خواهیم.
***
طغیان بنیادی است مشترک که هر انسانی نخستین ارزش های خود را بر آن بنا می کند.

 

[ALBALO]

تنها از طریق بدجنسی می توان به دفع حمله پرداخت. از این روست که مردم برای اینکه خود محاکمه نشوند در محاکمه کردن شتاب می کنند.
***
طغیان . هر چند چون چیزی نمی آفریند . در ظاهر منفی است . اما چون آن بخش از انسان را که باید همواره از آن دفاع شود . آشکار می کند . عمیقا مثبت است.

 

[ALBALO]

برای کامل شدن همه چیز برای آنکه احساس تنهایی نکنم٬ فقط یک آرزو دارم که در روز اعدامم تماشاچی ها زیاد باشند و با فریاد سراپا نفرت از من استقبال کنند.
***
کم اند کسانی که با چشم شان می بینند و با مغزشان فکر می کنند.

 

[ALBALO]

مسئله مهم . دست برنداشتن از پرسش نیست.
***
کم اند کسانی که با چشم شان می بینند و با مغزشان فکر می کنند.

 

[ALBALO]

روزنامه ها اغلب درباره دینی که نسبت به اجتماع داریم صحبت می کردند. به عقیده آنها مجرم یا خلافکار باید این دین را بپردازد ؛ ولی صحبت از این موضوع تخیل را برنمی انگیزاند. نه . آنچه برای من ارزش داشت . امکان فرار بود . جهشی به خارج از آیین ظالمانه بود . فرار دیوانه واری بود که تمام شانس های امیدواری را ارزانی می داشت. طبیعتا این امیدواری می توانست این هم باشد که در گوشه کوچه ای . درست در حال دو . انسان با شلیک گلوله ای از پا درآید. اما . بعد از نگریستن به جوانب امر . هیچ چیز به من اجازه این تفنن را نمی داد. همه چیز مرا از چنین تفننی بازمی داشت ؛ و دوباره من بودم و این دستگاه خودکار.