شاعرغیرپارسی اشعار مرام المصری

[سَنا]

گنجشکی
در دستانم می‌میرد
دیگر نرم نیست و گرم.
نه فکری در سرش هست
نه رویایی در دلش
می‌میرد
چون روز بدون عشق...

 

[سَنا]

آن‌جا که اسب‌ها نمی‌توانند بتازند
آن‌جا که شکافی نیست
تا اجازه‌ی عبور به پرتو نوری بدهد
آن‌جا که علف‌ها نمی‌رویند
من دست‌به‌دامان کلمات می‌شوم.

 

[سَنا]

مانند دانه‌های نمک
درخشیدند
سپس آب شدند.
این‌گونه ناپدید شدند
مردانی که عاشق من نبودند.

 

[سَنا]

گاه‌گاهی، مرد
پنجره‌ها را باز می‌کند
و می‌بندد.
سایه‌اش پشت پرده‌ها فاش می‌کند
رفتن و امدنش را
نزدیک و دور شدنش را.
او رادیو را روشن می‌کند
تا خلوتش را با موسیقی پر کند
تا همسایگان را فریب دهد که همه چیز خوب است.
ما عادت داشتیم او را ببینیم...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[سَنا]

مرد چیز بیشتری از این نمی‌خواست:
یک خانه
فرزندان
و همسری که دوستش داشته باشد.
ولی یک روز از خواب بیدار شد
و پی برد روحش پیر شده است
زن چیز بیشتری از این نمی‌خواست:
یک خانه، فرزندان
و شوهری که دوستش داشته باشد.
یک روز بیدار شد
[BGCOLOR=rgb(247...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[سَنا]

برای جیره‌‌ی روزانه‌ام
به من عشق بده
و قلب غمگینم را سنگین نکن
حتی با ذره‌ای کوچک
لمسم کن
و گل سرخ را از من دریغ مدار
بر خطاهای من چشم ببند
و رسولانت را بفرست
پیش از آن که پا به جهان من بگذاری ...

 

[سَنا]

بگذار کمی
جاده های پوشیده از درخت را رویا کنم
و دشت های پهناور را
سوار بر اسل وحشی ام!

 

[سَنا]

در می‌زنند
کیست؟
گرد و خاک تنهایی ام را جارو می‌زنم زیر فرش
لبخندی بر صورتم می‌گذارم
و در را باز می‌کنم.

 

[سَنا]

چه مدت ترک شده بودی
که این چنین وحشت‌زده‌ای...
چه مدت رنج‌ کشیده‌ای
تا چنین بی‌رحم شوی...
و چند بار میان این و آن
من را مبهوت کرده‌ای
آه ای عشق...

 

[سَنا]

می‌میرد مار
وقتی درد من را
به نیشی بچشد!