مروز يكی داشت برام حرف ميزد، آخرش گفت حتما تو دلت ميگی اين چقدر حرف ميزنه.
ولی اشتباه می‌كرد، من تو دلم می‌گفتم اين چقدر زر ميزنه.
هميشه همه نابه‌جا قضاوتم كردن :(
فسوس را در چهره معلم ریاضی پیرم دیدم
در یک زمستان سرد
بعد از کلی تدریس روی صندلی اش نشست
یک تکه گچ بلند برداشت و بر لب گذاشت
کامی عمییییق گرفت
و در سینه نگه داشت
فوووت کرد و بخار باز دمش همانند دود سیگار در امد
به ما نگاه کرد و گفت :
.
.
.
.
هیچ کدومتون هیچ گوهی نمیشید !
خلاص
