معلم مطالعات هر جلسه تصویری ازمون می‌پرسه.
باید هشت صبح با مقنعه سرحال و خیره به دوربین سوالا رو جواب بدیم که مبادا تقلبی صورت بگیره.
یکی خونه‌شون دعواست، یکی حال خوبی نداره، یکی گوشیش دوربین جلو نداره، یکی میکروفنش خرابه و... .
خیلی مسخره‌ست که انتظار دارن در بهترین شرایط بهشون جواب بدیم.
پدر و مادرا هم از دبیرا بدتر همه‌ش میگن چرا سرت تو گوشیه؟ چرا همه‌ش تو اتاقتی و فلان و فلان؛ درک نمی‌کنن که همه‌چیز مجازی شده و انتظار دارن مثل زمون خودشون صبح تا شب کتابایی که هنوز نو موندن رو بخونیم.
باید هشت صبح با مقنعه سرحال و خیره به دوربین سوالا رو جواب بدیم که مبادا تقلبی صورت بگیره.
یکی خونه‌شون دعواست، یکی حال خوبی نداره، یکی گوشیش دوربین جلو نداره، یکی میکروفنش خرابه و... .
خیلی مسخره‌ست که انتظار دارن در بهترین شرایط بهشون جواب بدیم.
پدر و مادرا هم از دبیرا بدتر همه‌ش میگن چرا سرت تو گوشیه؟ چرا همه‌ش تو اتاقتی و فلان و فلان؛ درک نمی‌کنن که همه‌چیز مجازی شده و انتظار دارن مثل زمون خودشون صبح تا شب کتابایی که هنوز نو موندن رو بخونیم.
