دیدار بعضی آدمها، گاهی باعث میشود روز به روز بیشتر از قبل ذوق کنی برای این آشنایی دلچسب.
و گاهی دوستی نیازی به خوش امدن ندارد، در تقدیر نهاده شده و آدمها فرکانس یکدیگر را به خوبی جذب میکنند و میشوند همراهانی که شب بیدارهای خوبی هستند و به پای هم میگریند و میخندند.
و من سراپا پر از خوشیام بابت وجود موجودی که سراسر حس آرامشی توام با سبکی القا میکنه.
و همون کسی که کافیه چشمت به اسمش بیافته! سراسر مملوء میشوی از لبخند، لبخندی که استثنائا از واقعیت نشات گرفته، واقعیتی که تو دقیق در راس اون قرار داری.
یکتا جانم، مهربون و دوستداشتنیام...
در این روز که خدا رو شاکرم برای خلق تویی که با قلب...