❬این‌مَنَم،هَمان‌کِه‌اندَکی‌تَنهایی‌وَیِك‌فِنجان‌چایِ‌داغ؛
حالِ‌دِلَش‌راخوب‌میکنَدوَچَندخَطی‌کِتاب‌وَفِکر
کَردن‌بِه‌چیزهایِ‌تازِه؛سازِدِلَش‌راکوک..کَسیکِه
لابِه‌لایِ‌سکوت‌وَتَنهاییِ‌گاه‌گاهَش،نَفَسی‌تازِه‌میکنَد
وَبالَبخَندی‌عَمیق‌تَرازقَبل؛بِه‌اَرتِشِ‌آدَم‌هاپِیوَستِه،
امّاراهِ‌خودَش‌رامی‌روَد!درمَن‌تَمایلِ‌شِگِفت‌انگیزی
بِه‌سکوت‌هَست،بِه‌کَشفِ‌رازهایِ‌کوچَکِ‌سَربِه‌مُهر
ماندِه،وَایمان‌داشتَن‌بِه‌اتُفاقاتِ‌خوبِ‌دَرراه‌ماندِه..
این‌مَنَم؛کَسیکِه،
شبیهِ‌هیچکَس‌نیست...❭
