دلنوشته مجموعه دلنوشته‌های خون، خنجر و مرگ | پردیس کاربر انجمن یک رمان

[PardisHP]

عنوان: خون، خنجر و مرگ
نویسنده: PardisHP
مقدمه:
خنجر می‌کشم، برروی احساسات و عشق می‌ریزد از زخم‌هایش.
به راستی... چه زیباست مردنشان!

 

[روحـــناهی]

•| بسم رب القلم |•
آنچه از دل برآید، لاجرم بر دل نشیند...

نویسنده‌ی عزیز، بی‌نهایت خرسندیم که دلنوشته‌های زیبایتان را در انجمن «یک رمان» به اشتراک می‌گذارید.
خواهشمندیم پیش از پست‌گذاری و شروع دلنوشته‌، قوانین بخش «دلنوشته‌های کاربران» را به خوبی مطالعه بفرمایید.
***
قوانین بخش دلنوشته‌ی کاربران"
پس از گذشت حداقل ۲۰ پست از دل‌نوشته، می‌توانید در تاپیک زیر...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[PardisHP]

***
خنجر می‌کشم برروی دستانم و خون می‌ریزد و چه خوشحالم و می‌رقصم و می‌خوانم!
چه خوب است و چه خوب است و چه خوب است که پایان نزدیک است!

 

[PardisHP]

***
امشب هم باز سکوت خانه را فرا می‌گیرد.
سالنی بزرگ و خالی و من دختری خالی از احساس.
امشب می‌خواهم بگویم، دیگر لال نمانم.
درست است کسی این‌جا نیست اما برای حضار غایب هم که شده می‌گویم، شاید خالی شود وجودم از غم و جوانه زند دانه‌دانه‌های امید در دل رنجیده‌ام!

 

[PardisHP]

***
راه می‌روم و مسیری را مدام طی می‌کنم.
چه شد که کار به این‌جا رسید؟
تقصیر من بود شاید هم نبود.
شاید تقصیر کسانی بود که مرا بی‌پرده می‌رنجاند.
شاید تقصیر همان دشمنان به ظاهر دوست، همان گرگ‌های در لباس بره... .

 

[PardisHP]

***
چند ماهی می‌گذرد، دلم هوای مردن دارد!
می‌خواهم خنجر را که زیر تابلو پنهان کردم بیرون بیاورم و این زندگی پر درد و رنج را که هرروزش مانند هزاران سال در زندانی تاریک و غم آلود زندانی بودن است را تمام کنم... مادر صدایم را می‌شنوی؟ دخترت بسیار خسته است... .

 

[PardisHP]

***
«یک سال بعد»

بعضی زخم‌ها خوب هم که بشوند جای‌شان تا ابد می‌ماند و یادآورد زخم می‌گردد.
نمی‌دانم چرا انقدر زیادند و سراسر بدنم را در آغوش گرفتند.
درست است خنجر به دست گرفتم و نقش کشیدم بر بدنم اما، من تغییر کرده‌ام!
پس زخم‌ها کی می‌خواهند عوض شوند؟