همگانی کافه ادبیات| انجمن یک رمان

[Saba Abbasi]

يك سيب افتاد و جهان از قانون جاذبه با خبر شد،


ميليون ها جسد افتاد ولى بشر معنى انسانیت را درك نكرد ...

"چارلى چاپلين"

تقدیم به ادمای نفهم دور و برمون که هیچوقت هیچیو نفهمیدن فقط قضاوت کردن!

 

[mehrabi83]

عجب صبری خدا دارد
اگر من جای او بودم
همان یک لحظه اول
که اول ظلم را میدیدیم از مخلوق بی وجدان
جهان را با همه زیبایی و زشتی
بروی یکدگر ویرانه میکردم

عجب صبری خدا دارد
اگر من جای او بودم
برای خاطر تنها یکی مجنون صحرا گرد بی سامان
هزاران لیلی نازآفرین را کو به کو
آواره و دیوانه میکردم

عجب صبری خدا دارد
چرا من جای او باشم؟
همان بهتر که او خود جای خود بنشسته و
تاب تماشای تمام زشتکاریهای این مخلوق را دارد
وگرنه من بجای او چو بودم
یکنفس کی عادلانه سازشی
با جاهل و فرزانه میکردم؟

عجب...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[negin javadi]

کسی چه می داند
شاید همین لحظه زنـی
برای مرد سیاستمدارش می رقصد
یا پیآنو می زند
و آواز می خواند
و جلوی جنگـ جهانی بعدی را می گیرد
کسی چه می داند
شاید تنهـا شرط معشوقه ی هیتلر
به خاک و خون کشیدن دنیا بود
کسی سر از کار زن ها در نمی آورد
با سکوتـشآن شعر می خوانند
با لبـ هاشـان قطعنامه صادر می کنند
با مـوهاشـان جنگ می طلبند
با چشمـ هاشـآن صلح
کسی چه می داند
شاید آخرین بازمانده ی دنیا
زنی باشد
که با شیطان تانگو می رقصد ..

 

[Regina]

چشم هایش به دو فنجان قهوه می ماند... تلخ اما خواستنی
همین که بهشان نگاه می کردی غرق آن قهوه های ناب می شدی!
قهوه اش قجری بود و تلخی اش زبانزد اما انگار اهنربا داشت چشمهایش!
دل من هم که اهنی بود و کار اهنربا هم بیش از نبود...
لحظه شماری می کردم برای دیدن دوباره اش...
دلم لک می زد که لحظه ای اسمم را صدا کند و زیبایی اسمم را با صدایش بسنجم...
نمی خواستمش ها... اما دروغ چرا، دلم برایش پر می زد!
به قول معروف: من نبودم، دلم بود.
اما این غروری که یک دفعه از ناکجا آباد پیدایش شده بود اجازه ی جلو رفتن نمی داد.
اصلا، اصلا تقصیر آنهایی است که این را باب کردند که دختر ها نباید عاشق شوند... دخترها نباید به کسی بگویند: دوستت دارم!
چند وقت پیش که رفته بودیم کافه دیدمش!
روبرویش دختری نشسته بود که من...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[NASTrr]

مادرم مدرک پزشکی ندارد؛ ولی دستهایش کاری میکنند که هزار قرص و دوا نمیکند
شماره نظام مهندسی ندارد؛ ولی از منِ ویرانه با حرف هایش یک آدم نو می سازد ...
نقاش نیست؛ ولی با یک کلام لبخندی روی لبهایم میکشد که هزار نقاش از پسش بر نمی آیند ...
ندیده ام توی استوديو ضبط صدا وقت بگذراند،
ولی آهنگِ صدایش از هر موسیقی گوش نواز تر است
مادرم سر آشپز و رستوران دار نیست؛ ولی عطر و طعم غذاهایش هوش از سر میپراند ...
بهشت را زیر پایش ندیدم، ولی شک ندارم بهشت زیر پایش نیست بهشت نعمتِ وجودش است!❤️

 

[Atousa]

همیشه برای “ماندن ” دلیل هست …



و برای “رفتن” بهانه.


همیشه برای “خواستن” نیاز هست …

و برای “رد کردن”، مصلحت.


همیشه برای “داشتن” فضا هست …

و برای “نداشتن” تقصیر.این که سوار بر کدام کوپه این قطار شوی،


به پای ماندن و دست خواستن و عشق داشتنت، بر می گردد


اگر داری که بسم الله …


اگر نه، جهان پر است از “بهانه” و “مصلحت” و “تقصیر” بی صاحب

 

[Atousa]

يوسف مي دانست كه تمام درها بسته اند




اما بخاطر خدا و تنها به اميد او


به سوي درهاي بسته دويد و تمام درهاي بسته برايش باز شد.


اگر تمام درهاي دنيا هم به رويت بسته شدند


تو هم بخاطر خدا و با اعتماد به او به سوي درهاي بسته بدو


چون *خداي تو و يوسف يكيست

 

[Atousa]

گاهی با یک قطره ، لیوانی لبریز می شود

گاهی با یک کلام ، قلبی آسوده و آرام می گردد

گاهی با یک کلمه ، یک انسان نابود می شود

گاهی با یک بی مهری ، دلی می شکند

مراقب بعضی یک ها باشیم

در حالی که ناچیزند ، همه چیزند

 

[Atousa]

هر کس در زندگی اش فقط یک بار ستاره ی دنباله دار را می بیند. بعضی ها مثل من اون یه دفعه هم نمی تونن ببینن اونو. در سال 1912 که ستاره ی دنباله دار در آسمان پیدا شد من پنج یا شش ساله بودم. مادرم و خواهرانم برای دیدن این ستاره ی عجیب روی بام رفته بودند. و به من هم نشان می دادند و می گفتند: دیدیش؟ دمش را می بینی؟ من درست عقلم نمی رسید که ستاره چیست و نمی دونستم که ستاره ی دنباله دار یعنی چی. نمی دیدمش ولی می گفتم: آره دیدم.
در سال 1992 هم که این تاره باز در آسمان طلوع کند من دیگر نخواهم بود و اگر هم باشم چشمانم یاری نخواهد کرد این ستاره ی عجیب را ببینم. پاهایم به من اجازه نمی دهند که روی بام بروم و آن را تماشا کنم. یک مرتبه و فقط یک مرتبه...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Atousa]

کسی می داند کجا سنگ صبور می فروشند؟ دل غمگینی دارم که سال هاست در آرزوی درد دل کردن با سنگ صبوری است تا راز های مگویش را بی هراس از نگاه های غرق در سوء ظن، بچ بچ های مردد و نگاه های مشکوک، در گوش سنگ صبورش زمزمه کند و بیم آن را نداشته باشد که کسی قضاوتش کند، سرزنشش کند و باد اسرار پنهانش را، که کسی جز آینه نمی داند، در سراسر شهر منتشر کند تا مردم تصویر اندوهش را قاب بگیرند. دل غمگینی که در تمام عکس ها لبخند می زند تا کسی نفهمد غریبه ای در این حوالی پرسه می زند که راز برگ و تگرگ را می داند و می ترسد از آنچه که نمی داند. و از آنچه که می داند و از آنچه که خواهد دانست. و می ترسد از آن کلاغی که پرید از فراز سر ما و فرو رفت در اندیشه ی آشفته...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.