ISTP چیره‌دست | ISTP

[Kalŏn]

ولی istp اگه آب و هوا بود میشد روزهای سرد زمستونی!

 

[Kalŏn]

istp
حال من بد نیست و یعنی هیچ جای بدنم درد نمیکند؛ ولی اگر بخواهی حالم را عمیق‌تر جویا شوی باید به تو بگویم که به‌هیچ‌وجه از زندگی خوشم نمی‌آید.

 

[Kalŏn]

شاید اگه وقتی می‌خواستیم به istp انگ بی احساس بودن و بیخیال بودن بچسبونیم، این حرفای دلشو می‌شنیدیم دیگه اینکارو نمی‌کردیم ..

- من فقط خستم!
به اندازه تمام دویدن ها و نرسیدن هام خستم
به اندازه تمام خواستن ها و نشدن هام خستم
به اندازه تمام درد کشیدن ها و آروم نشدن هام خستم
به اندازه تمام زخم خوردن ها و درمان نشدن هام خستم
تنم، روحم، جسمم خسته است.
تا اومدم یکم مزه آرامش رو زیر زبونم بچشم
همه چیز از هم پاشید و من نه تنها خوب نشدم
بلکه از یه مُرده هم بی روح تر شدم
من فقط میخوام فرار کنم، میخوام از اینجا برم
میخوام یجایی رو پیدا کنم احساس امینت داشته باشم؛ همین، فقط همین!

 

[Kalŏn]

istp

⋆ - شفافیت
⋆ - منطق
⋆ - اعتماد و امنیت
⋆ - وفاداری و صداقت
⋆ - ثبات

 

[Kalŏn]

istp
بدم میاد از اینکه دیواری که دور خودم کشیدمو انقدر سخت برای کسی پایین میارم و بازم قدر نمیدونه.

 

[Kalŏn]

istp تو شبیه نهنگ سرکمانی هستی،نهنگی که برخلاف هم نوعانش منزویه و ترجیح میده که تو پوشش تاریک شب های زمستونی قطبی و تو اعماق لایه های یخی برای خودش آواز بخونه اونا تو محیط سرد و خشنی زندگی میکنن و طرز آواز خوندنشون کوتاه و متنوعه درست مثل تو که مختصر و کوتاه صحبت میکنی، اونها بزرگ و باشکوهن و در عین حال شگفت انگیز چرا که هرفصل آواز متنوعی میخونن که هم نوعانشون قادر به اینکار نیستن اونا حرف های نگفته زیادی دارن درست مثل تو که قشنگترین دنیاهای خیالی درونت جریان داره.

 

[Kalŏn]

ولی istp ها اون آدمای بی احساسی که فکر میکنین نیستن، اتفاقا احساسات زیادی تو وجودشون هست منتها برای آدم های خاصی نشون داده میشه، هر چند که خیلی وقتا به این نتیجه میرسن احساساتشون رو به هیچکس نشون ندن بهتره چون هر بار اینکار و کردن تهش آسیب دیدن.

 

[Kalŏn]

یه istp اون دوستیِ که افکار عمیق و گاها دارکی داره. ممکنه یهویی بهت ابراز احساسات های غیر منتظره بکنه و باعث شگفت زدگیت بشه. خیلی دیر با آدما ارتباط میگیره ولی به اون تعداد محدود دوستاش جوری اهمیت میده که سرریز از حسای خوب بشن.

 

[Kalŏn]

من یه Istp م...
من خستم اما نمیدونم دقیقاً از چی. شاید از گذشته‌ای که همیشه روی دوشم سنگینی میکنه. شایدم از آینده‌ای که ناشناختگیش همیشه منو ترسونده. حس میکنم کم کم دارم تسلیم چیزایی میشم که نباید ؛ شاید به یه استراحت طولانی احتیاج دارم تا عرق سرد اضطراب رو تا مدتی از روی بدنم پاک کنه. یه وقتایی دلم میخواد توی اتاقم برم و در رو قفل کنم و به همه بگم که تا مدتی مزاحمم نشن اما به خودم میام میبینم هزارتا کار و مشغله دارم که باید بهشون برسم و من حتی برای تنها موندنم وقت ندارم. این وسط پرهیز از شروع مکالمه با آدما هم غیرممکنه و مدام باید عذاب بکشی و بگی که "خوبم". چون خودت خوب میدونی که گفتن حقیقت قرار نیست چیزی رو تغییر بده.

 

[Kalŏn]

تایپ Istp بعنوان اعضای فامیل/ خانواده:
همون دایی‌ای که اکثراً جدی و ساکته، کاری به کار کسی نداره و سرش به زندگی خودش گرمه، ولی به وقتش خیلی پایه و باحال میشه.‌‌..