قانون مدنی

[ꜱᴀʜᴇʟ]

ماده 190 -

برای صحت هر معامله شرایط ذیل اساسی است:​

۱) قصد طرفین و رضای آنها​

۲) اهلیت طرفین​

۳) موضوع معین که مورد معامله...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ꜱᴀʜᴇʟ]

ماده 191 -

عقد محقق می‌شود به قصد انشاء به شرط مقرون بودن به چیزی که دلالت بر قصد کند.​

 

[ꜱᴀʜᴇʟ]

ماده 192 -

در مواردی که برای طرفین یا یکی از آنها تلفظ ممکن نباشد اشاره که مبین قصد و رضا باشد کافی خواهد بود.​

 

[ꜱᴀʜᴇʟ]

ماده 193 -

انشاء معامله ممکن است به وسیله عملی که مبین قصد و رضا باشد مثل قبض و اقباض حاصل گردد مگر در مواردی که قانون استثناء کرده باشد.​

 

[ꜱᴀʜᴇʟ]

ماده 194 -

الفاظ و اشارات و اعمال دیگر که متعاملین به وسیله آن انشاء معامله می‌نمایند باید موافق باشد به نحوی که احد طرفین همان عقدی را‌ قبول کند که طرف دیگر قصد انشاء آن را داشته است والا معامله باطل خواهد بود.​

 

[ꜱᴀʜᴇʟ]

ماده 195 -

اگر کسی در حال مستی یا بیهوشی یا در خواب معامله نماید آن معامله به واسطه فقدان قصد باطل است.​

 

[ꜱᴀʜᴇʟ]

ماده 196 -

کسی که معامله میکند آن معامله برای خود آن شخص محسوب است مگر اینکه در موقع عقد خلاف آن را تصریح نماید یا بعد خلاف‌ آن ثابت شود معذلک ممکن است در ضمن معامله که شخص برای خود میکند تعهدی هم به نفع شخص ثالثی بنماید.​

 

[ꜱᴀʜᴇʟ]

ماده 197 -

در صورتی که ثمن یا مثمن معامله، عین متعلق به غیر باشد، آن معامله برای صاحب عین خواهد بود.​

 

[ꜱᴀʜᴇʟ]

ماده 198 -

ممکن است طرفین یا یکی از آنها به وکالت از غیر اقدام بنماید و نیز ممکن است که یک نفر به وکالت از طرف متعاملین این اقدام را به عمل آورد.​

 

[ꜱᴀʜᴇʟ]

ماده 199 -

رضای حاصل در نتیجه اشتباه یا اکراه موجب نفوذ معامله نیست.​