مطالب جالب مطالب جالب | قطعه‌های کتاب

[وانیا؛]

فکر کردن به تو
نانِ شبم شده
و چون مُفتّشی روزمُزد
واژه «شب» را از زیرِ زبان ساعت بیرون می‌کشم
تا در تاریکی به تو فکر کنم.

 

[وانیا؛]

و آیا از سیاهیِ چشم‌هایم پیدا نیست،
که هیچ خاطره‌ای از آسمانِ روز ندارم؟

 

[وانیا؛]

و آیا از سرخیِ چشم‌هایم پیدا نیست
که سال‌ها از ساعتِ خوابم گذشته است؟

 

[وانیا؛]

از من
درمقابل شب شفاعت کن؛
از من درمقابل دلتنگی،
از من درمقابل بی‌خبری،
از من درمقابل فکر کردن به اینکه حالا
درست در همین لحظه داری چه‌کار می‌کنی؟
از من
درمقابل فکر کردن شفاعت کن!

 

[وانیا؛]

از من
که تمام شب‌هایی را
که قرص‌های خواب را از کار می‌اندازند
به نام کوچک می‌شناسم،
شفاعت کن
درمقابل هجومِ تق‌و‌تقِ عصای عقربه‌ها
وقتی به آفتابِ اندوهناکِ فردا نزدیک می‌شوند
و هنوز خبری از پیام عاشقانه‌ای
که هر زنی پیش از خواب به آن نیاز دارد، نیست!

 

[وانیا؛]

از من
درمقابل زندگی دفاع کن
وقتی بی‌رحمانه سخت می‌شود
و لازم است کسی حالم را بپرسد،
حرفم را بفهمد،
و بگوید: «من کنارت هستم،
دقیقاً همین من که کنارت نیستم،
کنارت هستم!»

 

[وانیا؛]

یکی از من
کم‌حرف و کم‌حوصله بود
آن یکی نه دلش به کم می‌رفت، نه دستش
و بی‌مضایقه دوستت داشت
و می‌خواست با دست‌های بیشتری در آغوشت بگیرد.

 

[وانیا؛]

یکی از من پشتِ میزِ اداره می‌نشست
آن یکی دنبال یک‌روزِ خالیِ نزدیک در تقویم می‌گشت
و دستِ خالی که برمی‌گشت
ساعت‌ها به نیابت از تو با خودش قهر می‌کرد.

 

[وانیا؛]

این یکی با دیگران حرف می‌زد
آن یکی صدای تو را می‌شنید،
ناگهان حرفِ تو می‌شد؛
این یکی چیزی به روی خودش نمی‌آورد،
آن یکی قسم می‌خورد چندبار تو را دیده،
و چشم‌هایش چون دو شاهدِ عاقل و بالغ
همیشه همراهش بودند.

 

[وانیا؛]

یکی از من
شب‌ها می‌خوابید
آن یکی
خوشبخت بود؛
آن یکی
یک دیوانه‌ی خوشبخت بود.