تنها انتظاری که از او دارم این است که چند کلمه با خوشرویی صحبت کند، با مهربانی و همدلی، و فوراً از سر بازم نکند. حرفم را باور کند، بگذارد هرچه دارم برایش بگویم. اگر دلش بخواهد به ریشم بخندد، اما امیدوارم کند، دو کلمه، فقط دو کلمه با من حرف بزند و بعد اگر نخواست دیگر نگاهم نکند.