مطالب جالب مطالب جالب | قطعه‌های کتاب

[وانیا؛]

صدایش کوتاه‌تر از نجوا و بلندتر از خیال بود.

 

[وانیا؛]

و شاید تقدیرش چنین بود که
لحظه‌ای از عمرش را با تو همدل باشد.

 

[وانیا؛]

بی‌آنکه جوابی بدهد گذاشت و رفت.

 

[وانیا؛]

ناگهان احساس کرده بودم که بسیار تنهایم. می‌دیدم که همه مرا وا می‌گذارند و از من دوری می‌جویند.

 

[وانیا؛]

چرا مرا از خودتان راندید؟ اگر پهلوتان بودم این اتفاق نیفتاده بود...

 

[وانیا؛]

تنها انتظاری که از او دارم این است که چند کلمه با خوش‌رویی صحبت کند، با مهربانی و همدلی، و فوراً از سر بازم نکند. حرفم را باور کند، بگذارد هرچه دارم برایش بگویم. اگر دلش بخواهد به ریشم بخندد، اما امیدوارم کند، دو کلمه، فقط دو کلمه با من حرف بزند و بعد اگر نخواست دیگر نگاهم نکند.

 

[وانیا؛]

هیچ‌وقت این‌جور احساس خوشبختی نکرده بودم.

 

[وانیا؛]

خیال می‌کردم که شما گریه می‌کنید و من... من نتوانستم تحمل کنم... غصه‌ام شد.

 

[وانیا؛]

من امشب تا صبح و تمام هفته، تا یک‌سال خواب شما را می‌بینم.

 

[وانیا؛]

خیلی متاسفم، مثل این‌که باز خودم را فراموش کردم.