دلنوشته مجموعه دلنوشته‌ی از مُهر پیشانی تا مِهر آسمانی | Madiheh کاربر انجمن یک رمان

[Madiheh]

"به نام غریبه‌ترین آشنا"
​

نام مجموعه دلنوشته: از مُهر پیشانی تا مِهر آسمانی
نام نویسنده: مدیحه
دیباچه:
پیشانی‌ام به مُهر، کعبه‌ی عشق تو را طواف می‌کند و دلم به مِهرت آسمان لاجورد را؛ به گیتی و سقف کبودش سوگند ایجاز کردن تو در یک پمپ تهی انصاف نیست... .

 

[Narges.sh]

•| بسم رب القلم |•
آنچه از دل برآید، لاجرم بر دل نشیند...

نویسنده‌ی عزیز، بی‌نهایت خرسندیم که دلنوشته‌های زیبایتان را در انجمن «یک رمان» به اشتراک می‌گذارید.
خواهشمندیم پیش از پست‌گذاری و شروع دلنوشته‌، قوانین بخش «دلنوشته‌های کاربران» را به خوبی مطالعه بفرمایید.
***
قوانین بخش دلنوشته‌ی کاربران"
پس از گذشت حداقل ۲۰ پست از دل‌نوشته، می‌توانید در تاپیک زیر...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Madiheh]

آفتاب‌گردان به مودت آفتاب از زهدان کدر خاک دل کند. آن‌وقت زلیخا به شفقت شیرین تو از عشقی هر چند رعنارو اما خاکی دل زایل نکند؟​

 

[Madiheh]

هر چه با قلم امتنان، بر کتیبه‌ی نام تو ترقیم کردم، باز هم از قافله‌ی محدث تو جا ماندم. مجد و سریر سلیمان هم از آنم باشد از تمامی خادمان تو مغفولم.​

 

[Madiheh]

تو را باید شاکر بود! که بنیاد سدره ‌المنتهی با ارض بی‌طول و عرض صهری ندارد! گر نه کدام غبرای سپهری پیش از رحلت به فلک، سزاوار یک نظر به آن برگه‌های خالد می‌شد؟​

 

[Madiheh]

تو همانی بودی که آدمی را در گلدان خاکی دنیا نرگس آفریدی، تا قدسش شفق و فلق، و مأوای جبینش همان چند گَرد تیره باشد. بیا و باز هم درِ رأفت خود را بگشای تا این خاکدان به شمعدان نگردیده و ما همچون شمع نسوختیم.​