متفرقه "پندنامه ای ارزشمند"

[miss_rahil]

حمد بی حد آن خدای پاک را

آنکه ایمان داد مشتی خاک را

آنکه در آدم دمید او روح را

داد از طوفان نجات او نوح را

آنکه فرمان کرد قهرش باد را

تا سزای داد قوم عاد را

آنکه لطف خویش را اظهار کرد

بر خلیلش نار را گلزار کرد

آن خداوندی که هنگام سحر

کرد قوم لوط را زیر و زبر

سوی او خصمی که تیرانداخته

پشه کارش کفایت ساخته

آنکه اعدا را بدریا درکشید

ناقه را از سنگ خارا برکشید

چون عنایت قادر و قیوم کرد

در کف داود آهن موم کرد

با سلیمان داد ملک و سروری

شد مطیع خاتمش دیو و پری

از تن صابر بکژمان قوت داد

هم ز یونس لقمهٔ با حوث داد

بنده را اره بر سر می‌نهد

دیگری را تاج بر سر می‌نهد

اوست سلطان هرچه خواهد آن کند

عالمی را در دمی ویران کند

هست سلطانی مسلم مرورا

نیست کس را زهرهٔ چون و چرا

آن...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[miss_rahil]

سید الکونین ختم المرسلین

آخر آمد بود فخر الاولین

آنکه آمد نه فلک معراج او

انبیاء و اولیاء محتاج او

شد وجودش رحمة للعالمین

مسجد اوشد همه روی زمین

آنکه یارش بد ابوبکر و عمر

از سر انگشت او شق شد قمر

آن یکی را او رفیق غار بود

و آن دگر لشکرزش ابرار بود

صاحبش بودند عثمان و علی

بهر آن گشتند در عالم ولی

آن یکی کان حیا و حلم بود

وان دگر باب مدینه علم بود

آن رسول حق که خیر الناس بود

عم پاکش حمزه و عباس بود

هر دم از ما صد درود و صد سلام

بر رسول و آل و اصحابش تمام

 

[miss_rahil]

آن امامانی که کردند اجتهاد

رحمت بر حق برروان جمله باد

بوحنیفه بود امام با صفا

آن سراج امتان مصطفا

باد فضل حق قرین جان او

شاد باد ارواح شاگردان او

صاحبش بویوسف القاضی شده

وز محمد ذوالمنن راضی شده

شافعی ادریس و مالک با زفر

یافت زیشان دین احمد زیب و فر

روح‌شان در صدر جنت شادباد

قصر دین از علم‌شان آباد باد

 

[miss_rahil]

پادشاها جرم ما را در گذار

ما گنه کاریم و تو آمرزگار

تو نکوکاری و ما بد کرده‌ایم

جرم بی‌پایان و بیحد کرده‌ایم

سالها در فسق و عصیان گشته‌ایم

آخر از کرده پشیمان گشته‌ایم

روز و شب اندر معاصی بوده‌ایم

غافل از یؤخذ نواصی بوده‌ایم

دایما در بند عصیان بوده‌ایم

هم قرین نفس و شیطان بوده‌ایم

بی گنه نگذشته بر ما ساعتی

با حضور دل نکرده طاعتی

بر درآمد بندهٔ بگریخته

آب روی خود بعصیان ریخته

مغفرت دارد امید از لطف تو

زانکه خود فرمودهٔ لاتقنطوا

بحر الطاف تو بی پایان بود

ناامید از رحمتت شیطان بود

نفس و شیطان زد کریما راه من

رحمتت باشد شفاعت خواه من

چشم دارم کز گنه پاکم کنی

پیش از آن کاندر جهان خاکم کنی

اندر آن دم کز بدن جانم بری

از جهان با نور ایمانم بری

 

[miss_rahil]

عاقل آن باشد که او شاکر بود

و آنگهی بر نفس خود قادر بود

هر کهخشم خود فرو خورد ای جوان

باشد او از رستگاران جهان

آن بود ابلهترین مردمان

کز پی نفس و هوا باشد دوان

وانگهی پندارد آن تاریک رای

خواهد آمرزیدنش آخر خدای

گرچه درویشی بود سخت ای پسر

هم ز درویشی نباشد خوبتر

هم که او را نفس سرکش رام شد

از خردمندان نیکو نام شد

در ریاضت نفس بد را گوش مال

تا نیندازد ترا اندر وبال

هر که خواهد تا سلامت ماند او

از جمیع خلق رو گرداند او

مردمان را سر بسر در خواب دان

گشت بیدار آنکه او رفت از جهان

آنکه رنجاند ترا عذرش پذیر

تا بیابی مغفرت بر وی مگیر

حق ندارد دوست خلق آزار را

نیست این خصلت یکی دیندار را

از ستم هر کو دلی را ریش کرد

آن جراحت بر وجود خویش کرد

هر که در بند دل آزاری بود

در...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[miss_rahil]

ای برادر گر تو هستی حق طلب

جز بفرمان خدا مگشای لب

گر خبر داری زحی لایموت

بر دهان خود بنه مهر سکوت

ای پسر پند و نصیحت گوش کن

گر نجاتی بایدت خاموش کن

هر کرا گفتار بسیارش بود

دل درون سـ*ـینه بیمارش بود

عاقلان را پیشه خاموشی بود

پیشهٔ جاهل فراموشی بود

خامشی از کذب و غیبت واجبست

ابلهست آن کو بگفتن راغبست

ای برادر جز ثنای حق مگو

قول حق را از برای دق مگو

هر که در بند عبارت می‌شود

هرچه دارد جمله غارت می‌شود

دل ز پر گفتن بمیرد در بدن

گرچه گفتارش بود اندر عدن

وانکه سعی اندر فصاحت می‌کند

چهرهٔ دل را جراحت می‌کند

رو زبان را در دهان محبوس دار

وز خلایق خویش را مایوس دار

هر که او بر عیب خود بینا شود

روح او را قوتی پیدا شود

 

[miss_rahil]

هرکه باشد اهل ایمان ای عزیز

پاک دارد چار چیز از چارچیز

از حسد اول تو دل را پاک دار

خویشتن را بعد از آن مومن شمار

پاک دار از کذب و از غیبت زبان

تا که ایمانت نیفتد در زیان

پاک اگر داری عمل را از ریا

شمع ایمان ترا باشد ضیا

چون شکم را پاک داری از حرام

مرد ایمان دار باشی والسلام

هر که دارد این صفت باشد شریف

ورنه دارد دارد ایمان ضعیف

هر که باطن از حرامش پاک نیست

روح او را ره سوی افلاک نیست

چون نباشد پاک اعمال از ریا

است بی حاصل چو نقش بوریا

هر کرا اندر عمل اخلاص نیست

درجهان از بندگان خاص نیست

هر که کارش از برای حق بود

کار او پیوسته با رونق بود

 

[miss_rahil]

اصل ایمان هست شش چیز ای وحید

با تو گویم گر بدل خواهی شنید

سه از آن شش با یقین خوف و رجاست

پس توکل با محبت با حیاست

هرکرا نور یقین حاصل بود

صاحب ایمان و روشن دل بود

هر که خوفی نبود اندر جان او

ای پسر باشد ضعیف ایمان او

نامهٔ اعمال اگر نبود سپید

رو مباش از رحمت حق ناامید

هر کرا نبود توکل با خدای

شایدت بروی بگریی های های

آنکه حب حق نباشد در دلش

از عمل جز باد نبود حاصلش

باش ای بنده خدا را دوست دار

تا شوی تو از عذابش در کنار

ای برادر شرمی از ایمان بود

بی حیا از زمرهٔ شیطان بود

گر تو هستی مومن و پرهیزگار

از خدای و از خلایق شرم دار

 

[miss_rahil]

چار خصلت ای برادر در جهان

پادشاهان را همی دارد زیان

پادشه چون در ملا خندان بود

بی گمان در هیبتش نقصان بود

باز صحبت داشتن با هر فقیر

پادشاهان را همی دارد حقیر

با زنان بسیار اگر خلوت کند

خویشتن را شاه بی هیبت کند

هر کرا فر جهانداری بود

میل او سوی کم آزاری بود

عدل باید پادشاه را و داد

تا ز عدلش عالمی گردند شاد

گر کند آهنگ ظلمی پادشاه

سود نکند مرورا خیل و سپاه

چونکه عادل باشد و فرخ لقا

باشد اندر مملکت شه را بقا

چون کند سلطان کرم با لشگری

بهر او بازند صد جان بر سری

 

[miss_rahil]

چارچیز آمد بزرگی را دلیل

هر که آن دارد بود مرد جلیل

علم را اعزاز کردن بی حساب

خلق را دادن جواب با صواب

دیگر آن باشد که جوید وصل اوست

وانکه از دشمن حذر کردن نکوست

هر که دارد دانش و عقل و تمیز

اهل عقل و علم را دارد عزیز

ای برادر گر خرد داری تمام

نرم و شیرین گوی با مردم کلام

هرکه باشد ترش روی تلخ گوی

دوستان از وی بگردانند روی

هر که از دشمن نباشد بر حذر

عاقبت بیند ازو رنج و ضرر

در جوار خود عدو را ره مده

از برای آنکه دشمن دور به

در میان دوستان مسرور باش

گر خرد داری ز دشمن دور باش

تا محبان باش دایم همنشین

تا توانی روی اعدا را مبین

ای پسر تدبیر راه توشه کن

پس حدیث این و آن یک گوشه کن