شعرکده ** غمکده **

[.ARMIN]

ز اهل عقل نپسندد خردمند		که دارد رفتنی را پای دردمند
لباس زندگی برخود مکن تنگ		که چون شد پار نتوان کرد پیوند
بصورت خوش مشو از روی معنی		نی خامه نکوتر از نی قند
نصیحت گوهری دان کان نزیبد		مگر در گوش دانا و خردمند
مخور غم بهر فرزندی و مالی		که مالت دیده بس است و صبر فرزند
به رعنایی منه بر خاکیان پای		که ایشان هم‌چو تو بودند یک چند
شنو ای‌دوست پند اما چو خسرو		مشو کو گوید و خود نشنود پند
مرا با تو افتادست...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

دیت از خوبرویان جست باید		به هرجایی که مشتاقان بمیرند
نیایند اهل دل در چشم خوبان		که اینان تنگ چشم آنان حقیرند

□

گل سیرآب من در باغ بشکفت		گل صد برگ از رویش خجل ماند
خدنگ غمزه‌ی ترکان شکاری		گذشت از دل ولی پیکان بدل ماند

□

از آن محراب ابرو یاد کردم		نمازی چند نیز از من قضا شد
همه گل می‌دمد از دیده در چشم		خیال روی او ما را بلا شد
در آب دیده سر گردان چه...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

وفا در نیکوان چندان نباشد		ترا خود هیچ بویی زان نباشد
نظر در روی تو خود کرده‌ام من		بلی خود کرده را درمان نباشد
دلم بر بت‌پرستی خو گرفتست		مسلمان بودنم امکان نباشد
مرا بهر تو کافر میکند خلق		خود اهل عشق را ایمان نباشد
مرو ازسینه بیرون گر چه دانم		که یوسف را سر زندان نباشد
ز هجران سخت خسرو وه که در عشق		چه نیکو باشد از هجران نباشد

□

دلی کز نیکوان دردی ندارد

چو سنگی دان که در دیوار باشد

...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

فلک با کس دل یکتا ندارد		زصد دیده یکی بینا ندارد
درخت دهر سر تا پای خار است		تو گل جویی و او اصلا ندارد
جهان از مردمی ها مردمان را		نویدی میدهد اما ندارد
کسی از هفت بام چرخ بگذشت		که باغ هشت‌در ماوا ندارد
کسی کاین جا مربع می نشیند		در ایوان مثمن جا ندارد
چرا خسرو نیندیشی تو امروز		از آن فردا که پس فردا ندارد

□

خوش آن ساعت که از وی بوسه خواهم		وی آن لبهای خندان را بدزدد
چو...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

صبا آمد ولی دل باز نامد		غریب ما به منزل باز نامد
دل مارفت با محمل نشینی		رود جان هم که محمل باز نامد
به عشقم م**س.ت بگذارید زیراک		کس از میخانه عاقل باز نامد
نصیحت زندگان را کرد باید		کز افسون مرغ بسمل باز نامد

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[.ARMIN]

نگارا از من مسکین چه خیزد		چرا هجر تو با ما می‌ستیزد
همی خیزد ز زلفت ناله‌ی دل		چو آن آواز کز زنجیر خیزد
مپوشان روی را بگذار که شرم		شود گل آب و در پیشت بریزد
چو جا در سینه‌ی خسرو گرفتی		درون او ز جان بیرون گریزد

 

[.ARMIN]

از یاد تو دل جدا نخواهد شد		وز بند تو جان رها نخواهد شد
پیوند تو از نگلسم هرگز		تا جامه‌ی جان قبا نخواهد شد
گفتی که غلام من نشد خسرو		هم خواهد شد چرا نخواهد شد

 

[.ARMIN]

یاری دل ما به رایگان برد		تا دل طلبیم باز جان برد
عشق آمد و گردن خرد زد		دزد آمد و سر ز پاسبان برد
ماندیم از آن حریف دل دزد		زد قلعه و مهره رایگان برد
جان دادم و درد تو خریدم		این را تو ببر که خسروان برد

□

دل دعوی صبا بری همی کرد

چون روی تو دید تاب ناورد

 

[.ARMIN]

با یار ز من خبر بگویید		وین راز نهفته تر بگویید
چشمش من مستمند را کشت		در گوش وی این قدر بگویید

□

سنگی که از آسمان بیفتد

جز بر خر شیشه گر نیاید

 

[.ARMIN]

با یار ز من خبر بگویید		وین راز نهفته تر بگویید
چشمش من مستمند را کشت		در گوش وی این قدر بگویید

□

سنگی که از آسمان بیفتد

جز بر خر شیشه گر نیاید