شعرکده ** غمکده **

[لیلا؛]

پای ما لنگ است و منزل بس دراز

دست ما کوتاه و خرما بر نخیل

 

[لیلا؛]

با مدعی مگوئید اسرار عشق و مستی
تا بی‌خبر بمیرد در درد خودپرستی

 

[لیلا؛]

شب صحبت غنیمت دان که بعد از روزگار ما
بسی گردش کند گردون بسی لیل و نهار آرد

 

[vafa68]

نبودنت مثل تمام کردن سیگار است
در نیمه شبی برفی
وقتی دکه‌های شهر بسته‌اند

دلتنگ یارم و هیچ چیزی درمان من نیست

نبودنت......

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

در حیاط
درخت آلویی هست!
درختی کوچک؛
که کسی باورش ندارد!

دستی به او نمی‌رسد؛
نرده‌ها احاطه‌اش کرده‌اند.

دلش می‌خواهد رشد کند
درخت کوچک!
آری،
دلش می‌خواهد رشد کند؛
و برای کسی مهم نیست
سهم اندکش از آفتاب!

چه کسی باور می‌کند
آلو بودن درخت را
وقتی یک دانه آلو ندارد؟
اما تو می‌توانی؛
وقتی متوجه برگ‌هایش باشی!

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

من آن ابرم که می خواهد ببارد
دل تنگم هوای گریه دارد

دل تنگم غریب این در و دشت
نمی داند کجا سر می گذارد

شبی بود و بهاری ، در من آویخت
چه آتش ها ، چه آتش ها برانگیخت


فرو خواندم به گوشش قصه ی خویش
چو باران بهاری اشک می ریخت

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

ز بازار محبت غم خریدم
خریدم غم ولیکن کم خریدم
همین داغی که حالا بر دل ماست
ندانم از کدام عالم خریدم…
ز عشق و عاشقی آگه نبودم
غم و درد تو را مبهم خریدم…
محبت عشقری راحت ندارد
ز مجبوری متاع غم خریدم
“صوفی عشقری”

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

پاییز شعر من دیگر گذشته است

آن برگ زردعشق رازش نهفته است

در فصل تازه ای من سبز میشوم

در خاطر بهار پاییز خفته است


مولانا

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

از عشق همین خاطره می ماند و بس
گلدان لب پنجره می ماند و بس

از آن همه چای عصرگاهی با هم،
بر میز دو تا دایره می ماند و بس

#احسان_افشاری