شعرکده ** غمکده **

[قند]

محل را ترک نکن
به او برگرد به این بهانه
که کلیدها را فراموش کرده‌یی
وقت را تلف نکن
زن‌ها از قفل‌ها بدشان می‌آید
و از تلفن‌ها و پاکت‌های سیگار
محل را ترک نکن
به او برگرد که گویی
قلب‌ات را به روی میز فراموش کرده‌یی

✽ محمود درویش

 

[قند]

می گویند که درد، آدم ها را به هم نزديک مى‌كند؛
به من بگو کداممان شاد هستيم که این همه از هم دور مانده ایم؟

✽ اغوز آتای

 

[قند]

من نیامده ام با تو باشم،
من آمده ام تو باشم…
هیزم آتش نمی‌گیرد!
آتش می‌شود…


✽ علیرضا روشن |

 

[قند]

عشق آمد و شولای سبزش را به روی دلم کشید
دلم بیدار شد، شکوفه داد و خندید
بی آنکه حدس زده باشم
دیواره‌های دلم فرو ریخت
و من مبتلا شدم به عشق
مبتلا شدم به همه‌چیز و همه‌کس...

✽ احمد شاملو |

 

[قند]

چرا دوستت دارم؟
نپرس. گلوله كه فرو رفته باشد
از كجا آمدنش مهم نيست.

✽ نزار قبانی

 

[قند]

کسی چه می‌داند
شاید در روزی دور و نامعلوم
دوباره دیدار کنیم.
روزی که ما
دیگر آن آدم‌های سابق نیستیم.

✽ صباح‌الدین علی

 

[قند]

من از آن‌ها نیستم که زیرِ بارِ حرفِ زور بروم. مرامم همین است. چون معتقدم حرفِ زور شنیدن یعنی آب به آسیابِ استبداد ریختن.

✽ جنایت و مکافات | داستایوفسکی

 

[قند]

وقتی نیکی میکنم، حس شادمانی دارم
و هنگامی که بدی میکنم، حس شرمساری.
این تمام دین من است.

✽ آبراهام لینکلن

 

[قند]

دیدی که مرا هیچکسی یاد نکرد
جز غم، که هزار آفرین بر غم باد

✽ مولانا

 

[قند]

در غیاب تو درِ دنیا را به روی خود بسته‌ام. یعنی من عملا نبسته‌ام، خودش بسته شده است. دنیایی که تو در آن نیستی، می‌خواهم اصلا نباشد‌... مرا بگو که اینقدر خرم و نمی‌فهمم که نوشتن این مطالب خیال تو را ناراحت می‌کند. اصلا مرده‌شور مرا ببرد که به قد و قواره زندگی تو تراشیده نشده‌ام.

✽ نامه جلال آل احمد به سیمین دانشور